Συναγωνιστές/συναγωνίστριες
Η Πανελλαδική Συνάντηση του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών που απαρτίζεται από αντιπροσώπους από 30 πόλεις,  154 επιτροπές αγώνα και 54 φοιτητικούς συλλόγους γίνεται σήμερα με στόχο την εξαγωγή συμπερασμάτων από την μέχρι τώρα πάλη,  τη συγκέντρωση δυνάμεων για περαιτέρω κλιμάκωση του αγώνα, την εκλογή νέας πανελλαδικής γραμματείας του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών.
Η φετινή Πανελλαδική Συνάντηση πραγματοποιείται σε συνθήκες κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όπου μαζί με την προσπάθεια εφαρμογής του 3ου μνημονίου ζούμε και την προσπάθεια της κυβέρνησης να εξασφαλίσει την ανοχή του φοιτητικού-σπουδαστικού κινήματος. Αυτή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ πήρε την έγκριση από τον ΣΕΒ, τον ΣΕΤΕ, την Ε.Ε., τους Αμερικάνους και άλλα πολλά επιτελεία του συστήματος. Επιλέχθηκε γιατί το σύστημα θεωρεί  ότι είναι η καλύτερη για να κρατήσει το λαό και τη νεολαία στην αδράνεια. Για έχουν ακριβώς αυτήν την ικανότητα να παρουσιάζονται ως «φίλοι» για να κάνουν τη «βρώμικη» δουλειά συνέχισης των αντιλαϊκών μέτρων. Για το λόγο αυτό:

• Πρέπει να δυναμώσει η προσπάθεια αποκάλυψης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ώστε η απάντηση των φοιτητών και των σπουδαστών να αντιστοιχηθεί στην επίθεση που εξαπολύουν κυβέρνηση – ΕΕ – πλουτοκρατία στις σπουδές και το μέλλον μας, γενικευμένα και ενιαία στις λαϊκές οικογένειες.
  
• Πρέπει οι αγώνες μας να στοχεύουν στη «ρίζα του κακού». Δηλαδή μέσα από τους καθημερινούς αγώνες πρέπει να δυναμώσει η πάλη ενάντια στα συμφέροντα των μονοπωλίων δηλαδή ο αγώνας για πανεπιστήμια, επιστήμη και έρευνα που υπηρετούν τις σύγχρονες κοινωνικές – λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
• Χρειάζεται να ανέβει η συσπείρωση γύρω από το ΜΑΣ, με περισσότερους συλλόγους, με περισσότερες επιτροπές ετών, με μαζικοποίηση των ήδη υπαρχόντων και δημιουργία νέων επιτροπών αγώνα που θα εκφράζονται σε κοινή γραμμή και πλαίσιο πάλης. Ανεβάζοντας τη συλλογική διεκδίκηση, τη συμμετοχή στις μαζικές διαδικασίες παλεύοντας παράλληλα για την αλλαγή των συσχετισμών στους συλλόγους, για να δυναμώνει η συμμετοχή στους αγώνες για τις σύγχρονες ανάγκες μας.
• Χρειάζεται να δυναμώνει η καθημερινή προσπάθεια για να μπουν εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης – Ε.Ε. , με πιο μαχητικό και αγωνιστικό σχεδιασμό.  Να γίνουμε πιο ικανοί στην υλοποίηση του αγωνιστικού σχεδιασμού μας σε κάθε φάση του. Να μετρήσουμε, μέσα από αυτήν την προσπάθεια, μικρές αποσπάσεις – «νίκες», να ορθώνονται εμπόδια ώστε, μέσα από την πείρα τους οι φοιτητές, να προσεγγίζουν τη δύναμη του αγώνα, να τονώνεται η αυτοπεποίθηση, να χτυπιέται στην πράξη το «τίποτα δεν γίνεται».
• Πρέπει να δυναμώσει η συμπόρευση με το ταξικό εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ και τους υπόλοιπους φορείς της αντιμονοπωλιακής συμμαχίας. Γιατί έτσι θα αποκτάει αντοχή, στηρίγματα μέσα στο λαό η φωνή του ριζοσπαστικού φοιτητικού κινήματος. Γιατί έτσι θα δυναμώσει η προσπάθεια ενιαίας απάντησης στην ενιαία επίθεση που μας έχουν κηρύξει κεφάλαιο – κυβερνήσεις – Ε.Ε.

Α. Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΤΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
Παίρνοντας υπόψη ότι η τελευταία Πανελλαδική συνάντηση του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών πραγματοποιήθηκε το Δεκέμβρη του 2013, από τότε μέχρι σήμερα πολλά έχουν αλλάξει, που χρειάζεται να παρθούν υπόψη στη σημερινή συζήτηση και στη δράση μας.
Από το Γενάρη του 2015 μέχρι και σήμερα την σκυτάλη της αντιλαϊκής επίθεσης προς το λαό και τη νεολαία έχει αναλάβει πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ, παίρνοντας επάξια τον τίτλο του «άριστου» συνεχιστή της αντιλαϊκής επίθεσης. Αυτό αποδεικνύεται όχι μόνο από τα συγχαρίκια που παίρνει από τα γεράκια της Ε.Ε. που τον χαρακτηρίζουν «την πιο συνεννοήσιμη κυβέρνηση» αλλά το αποδεικνύουν επίσης τα έργα και οι ημέρες του:
Αρχικά, όχι μόνο δεν κατάργησε κανένα από τα δύο προηγούμενα μνημόνια, αλλά προχωράει σε ταχύτατη εφαρμογή 3ου ακόμη πιο βάρβαρου, για εμάς και τις οικογένειες μας  χρησιμοποιώντας μάλιστα ακόμη και τις ίδιες μεθόδους και επιχειρήματα με τους προκατόχους του.
Παρέλαβε τη σκυτάλη της ταξικής πολιτικής που χρεοκοπεί τις οικογένειες μας, για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Και αυτό έχουμε κάθε λόγο να το λέμε κοιτώντας τι περιλαμβάνει το 3ο μνημόνιο :

• ΕΝΦΙΑ, Εισφορές, αυξήσεις ΦΠΑ, περικοπές σε συντάξεις, περικοπές σε Υγεία και Παιδεία για τις λαϊκές οικογένειες.
  
• Φοροαπαλλαγές ξανά σε εφοπλιστές και ξενοδόχους, απαλλαγή από φόρους και δημόσια τέλη μεγάλων εταιριών όπως η COSCO και η HOCHTIEF, διαγραφή χρεών σε μεγάλους επιχειρηματίες και δισεκατομμύρια σε τράπεζες μέσω της ανακεφαλαιοποίησης τραπεζών.

Για να τελειώνουμε με τα παραμύθια του Φίλη και των υπόλοιπων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ότι δήθεν «είμαστε από την ίδια πλευρά», έχει αποδειχτεί πολλές φορές το αντίθετο. Δεν γίνεται να είσαι και με τους βιομήχανους, τους τραπεζίτες, τους εφοπλιστές και την κερδοφορία τους και με τις ανάγκες του λαού και της νεολαίας. Τα δικά μας δικαιώματα στις σπουδές και τη ζωή για το μεγάλο κεφάλαιο είναι «κόστος» και τα δικά τους κέρδη, για τα οποία η κυβέρνηση δίνει αγώνα -αυτό άλλωστε εννοεί όταν μιλά για ανάπτυξη- είναι ο δικός μας εφιάλτης.  
Το είπαμε και θα το ξαναπούμε, γιατί είναι εξαιρετικά επίκαιρο και βαθιά αληθινό: Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έρχεται να τελειώσει τη βρώμικη δουλειά που άφησαν στη μέση οι προηγούμενες κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.
Για αυτό προχωράει σε πραγματική σάρωση της Κοινωνικής Ασφάλισης. Έτσι πλέον, αντί για σύνταξη, θα δίνουν ένα «φιλοδώρημα» στους γονείς και τους παππούδες μας και αυτό την ώρα που σε πολλά σπίτια η σύνταξη ήταν το μόνο εισόδημα. Αυτή η πολιτική σάρωσης της Κοινωνικής Ασφάλισης όμως αφορά και εμάς τους φοιτητές και σπουδαστές, που πλέον τη λέξη άδεια, δωρεάν ιατρική και φαρμακευτική κάλυψη θα την ψάχνουμε στα λεξικά. Δηλαδή θα καλούμαστε ως απόφοιτοι να βάζουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη για να πληρώνουμε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες.
Για αυτό δίνει τη δυνατότητα στις τράπεζες για κατασχέσεις ακόμη και της πρώτης κατοικίας, την ίδια ώρα που φέρνει ρύθμιση-λουκούμι για τα «κόκκινα δάνεια» των επιχειρηματιών. Από τη μία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δίνει τη δυνατότητα στη ΔΕΗ να κόψει το ρεύμα σε χιλιάδες άνεργους και από την άλλη μειώνει το κόστος του ρεύματος σε μεγάλες βιομηχανίες.
Και την ίδια ώρα που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ καθώς προχωρά σε αυτή τη βαθιά ταξική πολιτική, ζητάει την ανοχή μας, γιατί όπως λέει «έχει κυβερνήσει μόνο λίγους μήνες, σε σχέση με τους προηγούμενους». Τους απαντάμε: «έχετε καταφέρει σε αυτούς τους λίγους μήνες να μας αποδείξετε ότι έχετε ένα μεγάλο κοινό με τους προηγούμενους, που όσο και να προσπαθείτε δεν κρύβεται: υπερασπίζεστε και πίνεται νερό στο όνομα της Ε.Ε., και της πολιτικής που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων σε βάρος των δικών μας οικογενειών.»
Την σκυτάλη όμως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ την πήρε και στην καταστολή, καθώς παρά τα δημοκρατικά της καλέσματα, μια χαρά έδωσε εντολή, για χάρη της κερδοφορίας του επιχειρηματία στην ΓΕΙΝΚΗ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ Α.Ε. στα Γιάννενα, στα ΜΑΤ να επιτεθούν σε εργάτες που διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους και να συλλάβουν μάλιστα και 8 από αυτούς !!!

Συναγωνιστές/συναγωνίστριες
Στον ίδιο δρόμο με τις προηγούμενες κινείται η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και στην Ανώτατη εκπαίδευση. Και αυτό όχι μόνο γιατί διατηρεί όλες τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που προωθήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια όπως Νόμος-πλαίσιο, σχέδιο Αθηνά κ.α. αλλά ταυτόχρονα προχωράει και προετοιμάζει νέες αλλαγές με σκοπό τη διαμόρφωση Πανεπιστημίου – επιχείρηση, που όλα θα γίνονται όλο και περισσότερο εμπόρευμα και οι φοιτητές πελάτες.
 Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ετοιμάζει νέες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις σε συνέχεια των προηγούμενων. Στο 3ο μνημόνιο για πρώτη φορά, γίνεται αναφορά σε αναδιαρθρώσεις που αφορούν την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Συγκεκριμένα το μνημόνιο αναφέρει την ανάγκη αξιοποίησης της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μόνο μία ματιά στις προηγούμενες εκθέσεις του ΟΟΣΑ αρκεί για να πειστεί και ο πιο δύσπιστος: αύξηση του επιμερισμού του κόστους λειτουργίας στους φοιτητές, εισαγωγή διδάκτρων, συγχωνεύσεις τμημάτων, προσαρμογή προγραμμάτων σπουδών και έρευνας στις ανάγκες της αγοράς κ.α. Αυτές είναι μερικές από τις προτάσεις του οργανισμού για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ πίνει νερό στο όνομα των κατευθύνσεων της Ε.Ε. για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, για αυτό ανακοίνωσε ότι ετοιμάζει την έναρξη «κοινωνικού διαλόγου» για την προώθηση του Ενιαίου Χώρου Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Αυτό σημαίνει ότι και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όπως και οι προηγούμενες, ετοιμάζει αντιδραστικές αλλαγές για να φέρει το Πανεπιστήμιο ακόμα πιο κοντά στα «μέτρα» και τις απαιτήσεις του κεφαλαίου.
Το κεφάλαιο έχει ανάγκη από εργαζόμενους φτηνούς και ευέλικτους, χωρίς κανένα δικαίωμα και υποταγμένους. Έχει ανάγκη από νέα πεδία επιχειρηματικής δραστηριότητας για νέα κέρδη. Έχει ανάγκη τον απόλυτο προσανατολισμό της έρευνας και της καινοτομίας στα δικά του συμφέροντα. Έχει ανάγκη από τον περιορισμό έως και εξαφάνιση των κρατικών δαπανών σε μια σειρά τομείς όπως Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια κ.λπ. Αυτό συνεπάγεται το φόρτωμα του κόστους στις πλάτες του λαού, ώστε να εξοικονομούνται χρήματα για τη δική του ενίσχυση από το κράτος. Αυτό το στόχο έχουν και οι μεταρρυθμίσεις της Ε.Ε. και των κυβερνήσεων στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Αυτό το στόχο υπηρετεί και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ.
Με κριτήριο τις ανάγκες των επιχειρήσεων προωθούνται αυτό το διάστημα και οι αλλαγές στα προγράμματα σπουδών των σχολών. Μέσα από όλα αυτά τα κόψε-ράψε μεταφέρονται γνώσεις έξω από το πτυχίο σε πανάκριβα πιστοποιητικά ή μεταπτυχιακά. Μέσα από την εφαρμογή του μέτρου των «αλυσίδων» από το 3ο έτος και μετά ανοίγει ο δρόμος για τη διάσπαση του πτυχίου σε κύκλους. Με στόχο τη δημιουργία πτυχίων πολλών ταχυτήτων-διαβατηρίων για την ανεργία. Διαμορφώνεται μια «θάλασσα» τίτλων από πτυχία (2ετή, 3ετή κλπ.) μέχρι σεμινάρια, πιστοποιητικά, μεταπτυχιακά κ.α. όπου ο καθένας, ανάλογα με την τσέπη του, θα μαζεύει δεξιότητες και όχι γνώσεις ώστε να προετοιμάζεται για την αγορά εργασίας που θα βγαίνει με διάφορα «διπλώματα» αλλά χωρίς δικαιώματα. Γιατί σε αυτή τη ζούγκλα, με το κυνήγι πιστοποιητικών, την επικάλυψη αντικειμένων, τα πτυχία γίνονται χαρτιά χωρίς αντίκρισμα, επιβιώνει μόνο αυτός που θα δουλεύει με τους χειρότερους όρους.
Την ίδια ώρα τα ΤΕΙ όλης της χώρας βρίσκονται κυριολεκτικά στον αέρα αφού στα σκαριά βρίσκεται και το νέο σχέδιο Αθηνά 2. Αυτό έχει σκοπό να μείνουν ανοιχτές μόνο οι ειδικότητες που είναι «κερδοφόρες» για το κεφάλαιο,  χωρίς να παίρνονται υπόψη οι δυνατότητες της χώρας και η κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Πιο συγκεκριμένα, στοχεύουν σε βάθος χρόνου μια σειρά ειδικότητες να περάσουν εξολοκλήρου στην ιδιωτική κατάρτιση, στα ιδιωτικά ΙΕΚ και κολέγια, ώστε από τη μία να υπάρξει νέο πεδίο κερδοφορίας για τους εμπόρους της γνώσης και από την άλλη το κράτος να απαλλαγεί από το “βάρος”, γιατί σαν τέτοιο βλέπει την μόρφωση των σπουδαστών, τη χρηματοδότηση των ΤΕΙ. Από τα ΤΕΙ οι επιχειρήσεις θέλουν να βγάζουν το πιο φθηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό. Για αυτό το λόγο διαμορφώνουν ακόμη πιο ευέλικτα προγράμματα σπουδών. Χαρακτηριστικές ήταν οι δηλώσεις του Προέδρου του ΤΕΙ Πειραιά: «δώστε μας τη δυνατότητα να μπορούμε να παρέχουμε 3ετή προγράμματα σπουδών». Επίσης χαρακτηριστικό είναι ότι όλο και περισσότερα μαθήματα γενικών γνώσεων κόβονται, όπως στη ΣΕΥΠ που σε πολλά τμήματα σταματάει η Βιολογία, καταργούνται οι γενικές επιστημονικές έδρες όπως η έδρα της Φυσικής κ.α. Να παίρνεις δηλαδή όλο και περισσότερο σκόρπιες γνώσεις.
Και σαν να μην έφταναν οι αλλαγές που μετατρέπουν όλο και περισσότερο τα Πανεπιστήμια μας σε «σουπερμάρκετ γνώσεων», ταυτόχρονα και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ακολουθώντας πιστά τα χνάρια των προηγούμενων ετοιμάζει νέα μείωση κατά 20% των προϋπολογισμών για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ, με βάση τον κρατικό προϋπολογισμό του 2016.
Σαν να μην έφτανε το 2ο κούρεμα των αποθεματικών των σχολών, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με το νέο Πολυνομοσχέδιο μεταφέρει όλα τα ταμειακά διαθέσιμα για την αποπληρωμή των καπιταλιστών δανειστών. Αποτέλεσμα αυτού του οικονομικού στραγγαλισμού είναι σήμερα , τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ να λειτουργούν με το 20% των προϋπολογισμών του 2011. Μόνο στο ΕΚΠΑ ο προϋπολογισμός για το 2016 θα είναι 10 εκατ. ευρώ, ενώ μόνο τα έξοδα για ΔΕΗ, νερό και καθαριότητα είναι 11 εκατ. ευρώ !!!
Η πολιτική της υποχρηματοδότησης των σχολών δεν είναι «φυσικό φαινόμενο» όπως κάποιοι προσπαθούν να το παρουσιάσουν, στην πραγματικότητα είναι κομμάτι της πολιτικής κυβερνήσεων – Ε.Ε.  για να σωθεί η πλουτοκρατία και να πληρωθούν οι καπιταλιστές δανειστές.
Αλλά χρησιμοποιείται και ως άρμα για την ταχύτερη προώθηση των μεταρρυθμίσεων στην Ανώτατη Εκπαίδευση :

• Γι' αυτό και οι δηλώσεις του Μπουτάρη (δημ.Θεσσαλονίκης), του αντιπρύτανη του ΑΠΘ ότι για να λυθεί το πρόβλημα ας πληρώνουν οι προπτυχιακοί δίδακτρα.
  
• Γι' αυτό φέτος το ΑΠΘ, το ΤΕΙ Αθήνας παλιότερα, έχουν κάνει ανοιχτή πρόσκληση σε επιχειρήσεις για «χορηγίες» με αζημίωτο το ξεπούλημα εργαστηρίων, υποδομών, έρευνας κ.α.
  
• Γι' αυτό στο ΕΚΠΑ η σύγκλητος έβγαλε ανακοίνωση με την οποία ανακοινώνει ότι για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα προχωράει σε νέα έσοδα από τον ΕΛΚΕ, προτείνοντας δράσεις μεταξύ των οποίων και η είσοδος διδάκτρων στα μεταπτυχιακά.

Με λίγα λόγια επιχειρείται το ακόμη πιο αποφασιστικό «μπάσιμο» των επιχειρήσεων στις σχολές. Με αποτέλεσμα τα πάντα να γίνονται εμπόρευμα, οι φοιτητές όλο και περισσότερο «πελάτες», να χειροτερεύουν συνεχώς οι όροι σπουδών για ένα φοιτητή σήμερα:

• Η δωρεάν σίτιση περιορίζεται συνεχώς, με τις τεράστιες περικοπές κονδυλίων για τη σίτιση. Ήδη στην Φ.Ε.Α η λέσχη σίτισης έκλεισε, ενώ στο ΕΚΠΑ οι κάρτες σίτισης φέτος μειώθηκαν λόγω της υποχρηματοδότησης με αποτέλεσμα φοιτητές παρότι έκαναν αίτηση να μείνουν χωρίς κάρτα. Ταυτόχρονα οι περισσότερες λέσχες βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών με αποτέλεσμα η ποιότητα πολλές φορές να θεωρείται «κόστος» και άλλοι να προειδοποιούν ότι λόγω της αύξησης του ΦΠΑ ετοιμάζονται να μειώσουν τις μερίδες.
  
• Η δωρεάν στέγαση είναι άγνωστη λέξη. Και αυτό γιατί μόλις το 9%  των επαρχιωτών φοιτητών-σπουδαστών  μπαίνουν σε δωμάτιο. Οι ήδη υπάρχουσες εστίες οδηγούνται σε πραγματικό μαρασμό, όπως για παράδειγμα στη Φ.Ε.Α που η κατάσταση της υγιεινής είναι ακατάλληλη για διαμονή ή την Φ.Ε.Π.Α που οι φοιτητές μένουν σε κτίριο ετοιμόρροπο. Μέχρι και ενοίκια ζητιούνται όπως στην Εστία του ΤΕΙ Χαλκίδας. Ενώ την ίδια ώρα υπάρχουν ολόκληρες σχολές όπως το ΤΕΙ Αθήνας, το ΠΑ.ΠΕΙ, η ΓΠΑ που δεν έχουν καν εστία.
• Όλο και περισσότερα ζητούνται από τους φοιτητές και τους σπουδαστές να πληρώσουν από την τσέπη τους.  Μια περιουσία χρειάζεται η οικογένεια μας για αναλώσιμα εργαστηρίων και βιβλία καθώς παίρνουμε μόνο το ένα δωρεάν.
• Υπάρχει κίνδυνος να αυξηθεί περαιτέρω το κόστος μετακίνησης κατά 10% σύμφωνα με το τελευταίο Πολυνομοσχέδιο, ενώ μέχρι και κατάργηση των πάσο δίνεται η δυνατότητα να πραγματοποιηθεί από τον ΟΑΣΑ.
• Σε όλα τα ΑΕΙ – ΤΕΙ συνταξιοδοτούνται καθηγητές και η πρόσληψη νέων με βάση το μνημόνιο απαγορεύεται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα εργαστήρια και θεωρίες να μην γίνονται και να αφαιρούνται από το πρόγραμμα σπουδών υποβαθμίζοντας έτσι ακόμη περισσότερο την γνώση. Για παράδειγμα φέτος στο ΤΕΙ Αθήνας θα πραγματοποιηθούν 1.000 λιγότερες ώρες σε σχέση με πέρυσι και στο Βιολογικό της Πάτρας στο 1ο έτος δεν πραγματοποιούνται μαθήματα Χημείας και Φυσικής.
• Στα ΤΕΙ όλο και περισσότεροι σπουδαστές καθυστερούν να πάρουν το πτυχίο τους χάνοντας εξάμηνα, περιμένοντας σε τεράστιες λίστες αναμονής σε εργαστήρια λόγω έλλειψης καθηγητών.
• Σε πολλά ΤΕΙ μαθήματα που απαιτούν εργαστηριακό εξοπλισμό και υποδομή πραγματοποιούνται, εν έτη 2015, σε μαυροπίνακα.
• Στα εργαστήρια των ΤΕΙ λόγω έλλειψης καθηγητών στιβάζονται μέχρι και 50 άτομα, παρότι ο νόμος δεν επιτρέπει για λόγους ασφαλείας την συμμετοχή περισσότερων από 25, με κίνδυνο να υπάρξουν σοβαρά ατυχήματα.
• Έργα συντήρησης και υποδομής των κτιρίων θεωρούνται κόστος. Έτσι στα ΤΕΙ Χαλκίδας, για παράδειγμα, ένα σωρό αίθουσες στάζουν και πέφτουν σοβάδες στα κεφάλια των φοιτητών, ενώ στο ΤΕΙ Αθήνας η πλημμύρα του ΤΕΙ στην πρώτη βροχή του χρόνου είναι πλέον θεσμός.
• Όλο και περισσότερα μεταπτυχιακά που ήταν δωρεάν, πλέον απαιτούν δίδακτρα.

Την ίδια ώρα με αφορμή την έλλειψη χρηματοδότησης οι επενδύσεις από επιχειρήσεις παρουσιάζεται ως «αναγκαίο κακό» από τη ΔΑΠ, τη ΠΑΣΠ και διοικήσεις των σχολών.
Όσο όμως και αν παρουσιάζεται ώς «καινοτόμα» λύση, η επιχειρηματική λειτουργία των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ ήδη δοκιμάζεται εδώ και χρόνια και τα αποτελέσματα της είναι γνωστά.

Αντί για δωρεάν ολόπλευρη μόρφωση για τους φοιτητές- παρέχεται γνώση με το κομμάτι σαν εμπόρευμα:

• Το Πανεπιστήμιο Αθήνας προσφέρει 100αδες ειδικότητες και πιστοποιητικά μέσω του Κέντρου Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης και Επιμόρφωσης. Αν κάποιος θέλει να γίνει “μεταφραστής” αρκεί να πληρώσει 600 ευρώ και σε 3 μήνες θα λάβει την πιστοποίηση “Εκπαίδευση στη Μετάφραση” και τον τίτλο “Καθηγητής Φυσικών Επιστημών” με 1.100 ευρώ σε 7 μήνες.
  
• Το ΕΜΠ πουλάει επάρκεια υπογραφής πιστοποιητικών ενεργειακής επιθεώρησης κτιρίων με 1.330 ευρώ «το κεφάλι».
  
• Το τμήμα Χρηματοοικονομικής και Τραπεζικής Διοίκησης του ΠΑΠΕΙ πουλάει με τη μορφή e-learning τα πιο “ανταγωνιστικά” μαθήματα του προγράμματος σπουδών με την ανάλογη πιστοποίηση. Τα δίδακτρα κοστίζουν από 60 έως και 700 ευρώ ανά ενότητα.
  

Αντί για έρευνα στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών-έρευνα που ξεπουλιέται σε επιχειρήσεις για τις ανάγκες της κερδοφορίας τους:

• Για παράδειγμα, στο ΕΜΠ αλωνίζουν πετρελαϊκές εταιρείες, εταιρείες εξόρυξης, πολυεθνικές τροφίμων, κατασκευαστικές, η «Ζήμενς», οι μεγαλύτερες εταιρείες τηλεπικοινωνιών, η ΔΕΗ ΑΕ, εταιρείες φωτοβολταϊκών, ο ΟΛΠ ΑΕ
  
• σε ΓΠΑ πολυεθνικές τροφίμων (“Νουνού”, “Δέλτα”, «Αθηναϊκή Ζυθοποιία κτλ)
  
• στη Φαρμακευτική του ΕΚΠΑ οι φαρμακοβιομηχανίες (π.χ. “Κορρες” και “BASF” κ.α.)
  
• Την ίδια στιγμή που για τις ανάγκες των φοιτητών δεν υπάρχει φράγκο. Δόθηκαν 10,5 εκατ. ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη δημιουργία κοινού ερευνητικού κέντρου της ΑΣΟΕΕ με την ΟΤΕ Α.Ε.
  
• Την ίδια στιγμή που στο ΤΕΙ Αθήνας λόγω έλλειψης καθηγητών υπάρχουν εργαστήρια που δεν γίνονται η Ε.Ε. δίνει 2 εκατ. ευρώ για τη χρηματοδότηση επιχειρήσεων που θα πάρουν χωρίς να πληρώσουν φράγκο πρακτικάριους.
  
• Την ίδια στιγμή που στην ΦΕΑ δεν δίνονται χρήματα ούτε για τις βασικές ανάγκες υγιεινής το ΙΝΕΔΙΒΙΜ, ο κρατικός φορέας που είναι υπεύθυνος για την εστία, διοργανώνει με έξοδα του κράτους διαγωνισμό επιχειρηματικότητας με έπαθλο 25.000 ευρώ.
  

Τέλος ακόμη ένα παράδειγμα που αποδεικνύει ότι η σκυτάλη της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής παραδόθηκε επιτυχώς είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ διατηρεί κανονικότατα τα Συμβούλια Διοίκησης, δίνοντας τη δυνατότητα σε επιχειρηματίες από θέσεις διοίκησης να σχεδιάζουν το Πανεπιστήμιο επιχείρηση.
Αυτό είναι το Πανεπιστήμιο που υπηρετούν οι κατευθύνσεις της Ε.Ε. και των κυβερνήσεων για τα συμφέροντα των μονοπωλίων, που είναι «ανοιχτό» για τις επιχειρήσεις αλλά «κλειστό» για την πλειοψηφία των φοιτητών και σπουδαστών από λαϊκές οικογένειες.
Την ώρα που η σκυτάλη της επίθεσης στις σπουδές και τη ζωή μας άλλαζε χέρια και παραδινόταν στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών έδωσε το παρόν σε κάθε σχολή σε όλη την Ελλάδα.
Βάλαμε εμπόδια, στήσαμε αντιστάσεις απέναντι σε αυτήν την επίθεση. Το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών ήταν ο πόλος που σταθερά αποκάλυπτε, ενημέρωνε τους φοιτητές και σπουδαστές, πρωτοστάστησε όλα αυτά τα χρόνια σε κάθε μικρή και μεγάλη μάχη ενώ παράλληλα προέβαλε την ανάγκη του αγώνα ενάντια στην πολιτική Ε.Ε.-κυβέρνησης-κεφαλαίου για τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών μας τις σπουδές και τη ζωή που μας αξίζει.

• Μπήκαμε σφήνα στα σχέδια που ήθελαν το φοιτητικό κίνημα χειροκροτητή της αντιλαϊκής πολιτικής, κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Μπήκαμε μπροστά στην οργάνωση της πάλης των φοιτητών, δώσαμε την μάχη της ενημέρωσης, οργανώθηκαν εκατοντάδες κινητοποιήσεις σε κάθε Πανεπιστήμιο και ΤΕΙ της χώρας, ανεβάζοντας έτσι τη συλλογική διεκδίκηση για όσα μας αξίζουν κόντρα στην πολιτική κυβέρνησης-Ε.Ε.
  
• Απέναντι σε όσους περίμεναν οι φοιτητές να γίνουν θεατές στην απάτη "πρώτη φορά αριστερά" πραγματοποιήσαμε καμπάνια με σύνθημα " Πρωταγωνιστές ΕΜΕΙΣ για τις σπουδές και τη ζωή μας, κόντρα σε κυβέρνηση-Ε.Ε." Έτσι δώσαμε συνέχεια, προκαλέσαμε αγωνιστικές κινητοποιήσεις σε διάφορες σχολές.
  
• Αποκαλύψαμε και έγκαιρα οργανώσαμε αγώνα σε όλη την Ελλάδα ενάντια στην 2η κλοπή των αποθεματικών από τις σχολές μας. Ενημερώσαμε και οργανώσαμε διήμερα δράσης, κινητοποιήσεις στο υπουργείο Παιδείας, στο υπουργείο Οικονομικών για το ζήτημα της υποχρηματοδότησης.
  
• Για πρώτη φορά μετά από χρόνια πάνω από 65 φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι βρέθηκαν από κοινού στο δρόμο, και μάλιστα 2 φορές στα μεγάλα συλλαλητήρια της 1ης Νοέμβρη 2014 και στις απεργιακές συγκεντρώσεις στις 12 Νοέμβρη.
  
• Μέσα σε δύσκολες συνθήκες καταφέραμε οι φοιτητές να ξαναβγούν στους δρόμους στα μεγάλα συλλαλητήρια της 5ης Νοέμβρη. Εκεί έδωσαν σοβαρό στίγμα, είχαν απήχηση και πρέπει να βγουν συμπεράσματα από την παρέμβαση για αυτά.
  
• Βρεθήκαμε σε μεγάλες απεργιακές μάχες, συλλαλητήρια, μαζί με τα ταξικά σωματεία και το ΠΑΜΕ. Στηρίξαμε την πάλη εργαζομένων, δώσαμε και πήραμε μεγάλη δύναμη από τέτοιες πρωτοβουλίες.
  
• Βρεθήκαμε μαζί με το ΠΑΜΕ και έξω από χώρους όπου δουλεύουν απλήρωτοι πρακτικάριοι, κινητοποιηθήκαμε ενάντια σε απολύσεις και απληρωσιές εργαζόμενων φοιτητών.
  
• Οργανώσαμε αλληλεγγύη ενάντια στα εγκλήματα των Ιμπεριαλιστών, καλέσαμε όλους τους φοιτητικούς-σπουδαστικούς συλλόγους σε έμπρακτη στήριξη των προσφύγων συγκεντρώνοντας τρόφιμα, είδη ρουχισμού και φάρμακα. Παράλληλα αναδείξαμε την αιτία που γεννά αυτή την τραγωδία και τις ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης, του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.
  
• Δώσαμε εκατοντάδες μικρές και μεγάλες μάχες ώστε να σπουδάζουμε χωρίς ένα σωρό εμπόδια. Σε κάθε σχολή υπερασπιστήκαμε τα δικαιώματα μας στη δωρεάν σίτιση και στέγαση. Οργανώσαμε παρεμβάσεις για την δωρεάν ή φθηνή μετακίνηση, για δωρεάν συγγράμματα. Δώσαμε μάχες για τις αποκλειστικά δωρεάν σπουδές.
  
• Δώσαμε δυνατό και νικηφόρο αγώνα ενάντια στην κατάργηση των μεταγραφών των φοιτητών από την Αρχιτεκτονική στέλνοντας στον κάδο των αχρήστων την απόφαση του ΣτΕ καταφέραμε φέτος να μπει η πλειοψηφία στη σχολή.
  
• Σε πολλούς συλλόγους οι φοιτητές πήραν την κατάσταση στα χέρια τους. Ξεπέρασαν τους αρνητικούς συσχετισμούς, τις δυνάμεις του συμβιβασμού που κυριαρχούσαν στα Δ.Σ. Πραγματοποιήθηκαν γενικές συνελεύσεις από τα κάτω με συλλογή υπογραφών, σε συλλόγους που για χρόνια βρίσκονταν στην αδράνεια.
  
• Μπήκαμε μπροστά για τη διεξαγωγή  συνελεύσεων και τη δημιουργία και επιτροπών στα έτη ώστε να συζητήσουν και να παλέψουν περισσότεροι φοιτητές για το δικαίωμα στην μόρφωση, στις πραγματικά δωρεάν σπουδές, στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, στη ζωή με αξιοπρέπεια. Αποδείχθηκε ότι οι επιτροπές ετών μπορούν να γίνουν μαχητικά όργανα του φοιτητικού συλλόγου, να συμβάλλουν στη συμμετοχή περισσότερων φοιτητών στις συλλογικές διαδικασίες και στον αγώνα. Γι’ αυτό συνάντησαν την λυσσασμένη αντίδραση των δυνάμεων που θέλουν το φοιτητικό κίνημα συμβιβασμένο και ανοργάνωτο. Όλη τη χρονιά με συκοφαντίες και εκβιασμούς ,προσπαθούσαν να διαλύσουν τις συνελεύσεις ετών. Ανέλαβαν ρόλο δικαστή και έβγαζαν τις συνελεύσεις παράνομες, έκαναν τα ΜΑΤ και απαγόρευαν σε φοιτητές την είσοδο στο χώρο που γίνονταν οι συνελεύσεις ετών, κατηγορούσαν ότι με αυτό τον τρόπο το ΜΑΣ θέλει να διασπάσει και να καπελώσει. Είναι αλήθεια  πως οι συνελεύσεις ετών «διασπάνε». Διασπάνε τη μοιρολατρία, την ατομική λύση που έχουν καλλιεργήσει οι δυνάμεις της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ, «διασπάνε» την απεργοσπασία και τον εκφυλισμό που διαφημίζουν τα ΕΑΑΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Να είμαστε πιο αποφασιστικοί στο να απαντάμε στην επίθεση για αυτά τα ζητήματα. Στις περισσότερες περιπτώσεις τις αντιμετωπίσαμε αμυντικά.
  
• Σε μια σειρά σχολές πήραμε την πρωτοβουλία για τη διοργάνωση εκδήλωσης – υποδοχής πρωτοετών μέσα από αποφάσεις των φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων. Όπου αυτό δεν έγινε δυνατό οι  επιτροπές αγώνα πραγματοποίησαν αντίστοιχες εκδηλώσεις. Αυτή η δουλειά συνέβαλε στο να γνωρίσουν οι συνάδελφοι 1ετείς τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσουν, να μάθουν τί είναι σύλλογος, επιτροπή αγώνα, επιτροπή και συνέλευση έτους, ποιες είναι οι πολιτικές δυνάμεις του χώρου. Συνέβαλαν στο να γνωρίσει η επ. αγώνα περισσότερο κόσμο, να καταξιωθεί.
  
• Πήραμε πρωτοβουλίες για τη συγκρότηση επιτροπών αλληλεγγύης στα πλαίσια των συλλόγων και των επιτροπών αγώνα. Είναι θετικά -αν και λίγα- τα παραδείγματα συναγωνιστών μας που δημιούργησαν επιτροπές για την άμεση εύρεση στέγασης σε φοιτητές που αν δεν έβρισκαν δωμάτιο θα παρατούσαν τις σπουδές τους. Είναι θετικά και πρέπει να γενικευτούν τα παραδείγματα φοιτητών και σπουδαστών που συμμετέχουν στα Λαϊκά Φροντιστήρια, αυτό όμως πρέπει να γίνεται γνωστό και να δίνεται η δυνατότητα συμμετοχής σε περισσότερους φοιτητές που συμφωνούν απλά στην ιδέα της αγωνιστικής αλληλεγγύης. Χρειάζεται στα πλαίσια του συλλόγου ή της επιτροπής αγώνα να δημιουργείται δίκτυο αλληλεγγύης και στήριξης των φοιτητών και σπουδαστών που πλήττονται περισσότερο από την αντιλαϊκή πολιτική.
  
• Αποκαλύψαμε τον εγκληματικό χαρακτήρα της φασιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής που δρα για τα συμφέροντα των εφοπλιστών και των μεγαλοεργολάβων με στόχο να τσακίσει το εργατικό-λαϊκό κίνημα, να τρομοκρατήσει όποιον σηκώνει κεφάλι. Ήταν θετικές οι πρωτοβουλίες ανακοινώσεων συλλόγων για την Χ.Α. Θετική ήταν και η πρωτοβουλία για «¨καμπάνια» που περιελάμβανε εκδήλωση, ιστορικές επισκέψεις και αντιφασιστική συναυλία στο Μαθηματικό της Αθήνας.
  
• Βρεθήκαμε μπροστά στην μάχη ενάντια στην καταστολή και τον αυταρχισμό. Οργανώσαμε την αντίδραση στις επιθέσεις των ΜΑΤ σε φοιτητές, σπάσαμε στην πράξη την καταστολή  με τον μαχητικό αγώνα μας, σπάζοντας το κλίμα του φόβου όπως στο περσινό πολυτεχνείο ,που συναγωνιστές έσπασαν τον αστυνομικό κλοιό και κατάφεραν παρά την αστυνομοκρατία να μπουν στο χώρο του Πολυτεχνείου και να κρεμάσουν το πανό των Φοιτητικών – Σπουδαστικών Συλλόγων.
  

Η καθημερινή επιμονή μας στην οργάνωση της πάλης για τις σύγχρονες ανάγκες μας είναι που καταξιώνει το ΜΑΣ ως το σταθερό, συνεπή, αγωνιστικό και ανατρεπτικό πόλο του φοιτητικού κινήματος.

Β) ΑΞΙΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟ ΠΟΛΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Συναγωνιστές/Συναγωνίστριες
Πολλοί είναι οι συμφοιτητές μας σε όλες τις σχολές της Ελλάδας που αναρωτιούνται "μήπως τελικά οι αγώνες δεν έχουν αποτελέσματα, αφού όσοι έγιναν δεν αναχαίτισαν την επίθεση".
Η αλήθεια είναι ότι έγιναν αγώνες όλο αυτό το διάστημα, είχαμε και μαζικές κάποιες φορές διαδικασίες, κινητοποιήσεις με μεγαλύτερη συμμετοχή σε αγώνες όπως το σχέδιο Αθηνά για παράδειγμα και άλλα αγωνιστικά ξεσπάσματα. Παρόλα αυτά χρειάζεται να ξεκαθαρίσουμε το εξής: Οι αγώνες που έγιναν τα τελευταία χρόνια ήταν αναντίστοιχοι της επίθεσης που εξαπέλυσε το καπιταλιστικό σύστημα και οι εκπρόσωποι του, κυβερνήσεις-Ε.Ε.-ΔΝΤ. Ήταν αναντίστοιχοι από άποψη συμμετοχής και μαζικότητας, από άποψη διάρκειας και προσανατολισμού. Και αυτό οφείλεται στο ότι κυριάρχησε όλα αυτά τα χρόνια η λογική του συμβιβασμού με την αντιλαϊκή πολιτική, ότι "οι θυσίες θα οδηγήσουν σε ξέφωτο" ή "ότι τα μέτρα είναι αναγκαία". Αυτή η λογική του συμβιβασμού και του ατομικού δρόμου κυριάρχησε στηρίχτηκε μέσα στους φοιτητές από τη ΔΑΠ , την ΠΑΣΠ, από καθηγητές στελέχη επιχειρήσεων, από τα παπαγαλάκια του συστήματος στα ΜΜΕ.
Σήμερα κάθε φοιτητής και σπουδαστής οφείλει να σκεφτεί πόσο κερδισμένος βγήκε από αυτή τη λογική; Που μπορεί να οδηγήσει ο ατομικός δρόμος και η απόρριψη της συλλογικής διεκδίκησης, η αποχή από τους αγώνες;. Μήπως γλίτωσε κανείς από τις επιπτώσεις της αντιλαϊκής πολιτικής, μήπως οι συνθήκες σπουδών βελτιώθηκαν από τις μεταρρυθμίσεις που έγιναν, μήπως το μέλλον των αποφοίτων για όλους μας δεν είναι κοινό δηλαδή η ανεργία, η κακοπληρωμένη δουλειά, η ανασφάλεια;
Ούτε ισχύει ότι τίποτα δεν αλλάζει. Στην πραγματικότητα οι κυβερνήσεις τόσα χρόνια ζητούσαν το συμβιβασμό, την ανοχή στην αντιλαϊκή πολιτική για να μας αλλάξουν τα φώτα!!!. Όλα άλλαζαν αλλά σε βάρος των σύγχρονων αναγκών μας σε σπουδές και ζωή.  
Η απογοήτευση δεν μας ταιριάζει. Αυτό που δοκιμάστηκε και σίγουρα δεν οδηγεί πουθενά είναι η αδράνεια και η απραγία. Χωρίς αυτούς τους αγώνες σήμερα τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα…
Είναι λοιπόν αλήθεια ότι οι αγώνες που έγιναν δεν κατάφεραν να αναχαιτίσουν πλήρως την επίθεση. Ήταν όμως αγώνες κατώτεροι των αναγκών και των περιστάσεων. Σήμερα πρέπει να βγουν συμπεράσματα από τους αγώνες που έγιναν, σε κάθε αμφιθέατρο, σε κάθε σχολή. Να υπάρξει προβληματισμός, συζήτηση και ζύμωση για το τι δεν έγινε καλά, τι πρέπει να αλλάξει, τι αγώνες χρειάζονται και ποιά είναι τα εμπόδια. Οι αγώνες που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια παρά την μαζικότητα που υπήρχε σε κάποιες φάσεις της πάλης μας, στην πλειοψηφία τους δεν έβαζαν στο στόχαστρο τον πραγματικό υπεύθυνο για όσα ζούμε, με αποτέλεσμα να είναι ακίνδυνοι, να εγκλωβίζονται και να ενσωματώνονται.

Υπάρχει εμπειρία που χρειάζεται να αξιοποιηθεί :

• Πού οδήγησαν οι αγώνες που εγκλωβίζονται, με κύρια ευθύνη των ομάδων των ΕΑΑΚ και της ΑΡΕΝ, σε σχεδιασμούς για κυβερνητική εναλλαγή; Οι κυβερνήσεις άλλαξαν αλλά το 3ο μνημόνιο έμεινε, το παλιό έφυγε αλλά το νέο του μοιάζει σαν δίδυμο αδερφάκι. Και αυτό έφερε ως αποτέλεσμα την απογοήτευση χιλιάδων συναδέλφων μας που σήμερα λένε "τίποτα δεν αλλάζει" και είναι με το κεφάλι κάτω. Έσπερναν αυταπάτες ότι μπορεί με μία "κυβέρνηση που θα ελέγχεται από το κίνημα" να έρθει άσπρη μέρα για το λαό και τη νεολαία και έτσι οδήγησαν στην ενσωμάτωση του αγώνα και τους φοιτητές στην απογοήτευση. Πρέπει λοιπόν να βγει το συμπέρασμα πώς το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα δεν έχει συμφέρον να διαλέγει κάθε φορά ποιός θα γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Αυτό που δεν έχουμε δοκιμάσει είναι την πραγματική μας δύναμη τους αγώνες που θα συγκρούονται με κυβερνήσεις-Ε.Ε.- τους καπιταλιστές και το κράτος τους για να φέρουν πραγματικές ριζικές ανατροπές.
• Πού οδήγησαν οι αγώνες των αγανακτισμένων και οι πλατείες;; Μέσα από αυτό τον κάλπικο διαχωρισμό σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς δεν δόθηκε η δυνατότητα στους φασίστες της Χ.Α. να παρουσιάζονται ως δήθεν αντισυστημική δύναμη, εκεί δεν ανδρώθηκαν οι "ψεκασμένοι" που τελικά μαζί με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μας φόρεσαν το 3ο μνημόνιο; Ή μήπως να ξεχάσουμε το γεγονός ότι η κυβέρνηση που σήμερα εφαρμόζει το 3ο μνημόνιο εκλέχθηκε ως αντιμνημονιακή δύναμη; Αυτοί οι κάλπικοι διαχωρισμοί βοήθησαν να κρύβεται ο πραγματικός αντίπαλος, να ξεγλιστράει πίσω από αυτούς και σήμερα να έχουμε μνημόνιο με ρεκόρ συναίνεσης 236 ψήφων. Για αυτό έχουν ευθύνη όσοι έκρυβαν ότι τα μνημόνια δεν είναι τίποτα άλλο εκτός από μέτρα που είναι αποφάσεις της Ε.Ε. και εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες της, για να εξασφαλίσουν τα συμφέροντα των μονοπωλιακών τους ομίλων. Έχουν ευθύνη όσοι μιλούσαν για "Γερμανική χούντα" κρύβοντας ότι τα μνημόνια είναι απαίτηση και ανάγκη του κεφαλαίου στην χώρα μας. Πρέπει λοιπόν να βγει το συμπέρασμα ότι χρειαζόμαστε αγώνες που θα αρπάζουν τον αντίπαλο από το λαιμό, αγώνες που θα στοχεύουν στην πραγματική αιτία όσων ζούμε για να μην εγκλωβίζονται σε σχεδιασμούς του συστήματος.
• Πού οδήγησαν οι αγώνες που έγιναν με αντιδραστικά συνθήματα όπως "έξω τα σωματεία, τα συνδικάτα από τους αγώνες";; Ποιός βγήκε ωφελημένος από "άχρωμους", αποπολιτικοποιημένους αγώνες;; Τέτοιες φωνές τα τελευταία χρόνια ακούστηκαν πολλές φορές. Τέτοιοες φωνές χρησιμοποίησαν τα στελέχη της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ, στις κινητοποιήσεις για το σχέδιο Αθηνά για να κρύψουν τις ευθύνες τους πίσω από τον τίτλο του ανεξάρτητου. Τέτοιες ομάδες έστησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με το "κίνημα ανοιχτών σχολών" που είχε ως αίτημα την εφαρμογή του αντιδραστικού νόμου-πλαίσιο. Μέχρι και επιχειρηματίες που ενδιαφέρονται να κάνουν μπίζνες σε Πανεπιστήμια αξιοποίησαν τέτοια συνθήματα για να διώξουν από τις σχολές το οργανωμένο φοιτητικό κίνημα, τη φωνή που μπαίνει εμπόδιο στα σχέδια τους για Πανεπιστήμια – επιχειρήσεις. Πρέπει λοιπόν κάθε καλοπροαίρετος φοιτητής και σπουδαστής που υιοθετεί αυτά τα συνθήματα να σκεφτεί, ποιόν συμφέρει σήμερα να επικρατήσει σιγή νεκροταφείου στα Πανεπιστήμια; Μόνο οι κυβερνήσεις και οι επιχειρηματικοί όμιλοι έχουν συμφέρον από το να πνιγεί η φωνή του ΜΑΣ που καλεί σε οργάνωση της πάλης και στήνει εμπόδια στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής. Και ταυτόχρονα μόνο με το οργανωμένο ριζοσπαστικό κίνημα μπορούν να αντιμετωπιστούν φαινόμενα εκφυλισμού, εξαγορών και σήψης που υπάρχουν στο φοιτητικό κίνημα και δίκαια αηδιάζουν πολλούς συναδέλφους μας.

Για να καταφέρει το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα να βάλει εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική και να αντεπιτεθεί για τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών των φοιτητών και σπουδαστών στη μόρφωση, τη δουλειά, τη ζωή, πρέπει οι αγώνες μας να αποκτήσουν γραμμή σύγκρουσης με την πολιτική που στηρίζει τα συμφέροντα των μονοπωλίων, να δοθεί μάχη για την αποκάλυψη των αιτιών και των ενόχων για όσα ζούμε. Αυτή είναι η πραγματική μας δύναμη που ακόμη δεν την έχουμε δοκιμάσει.
Κάθε φοιτητής και σπουδαστής που αναρωτιέται «τι μπορεί να γίνει;», πρέπει να μπει τώρα στην μάχη για να αλλάξουν οι συσχετισμοί, να κάνει δική του υπόθεση την αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού-σπουδαστικού κινήματος.
Μέσα στους φοιτητικούς-σπουδαστικούς συλλόγους, να απομονωθεί η πολιτική κυβέρνησης – Ε.Ε. που χρεοκοπεί το λαό και τη νεολαία για τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Να απομονωθούν οι δυνάμεις του συμβιβασμού με την αντιλαϊκή πολιτική, που την υπερασπίζουν από πού κι αν προέρχεται. Η πολιτική που θέλει το φοιτητικό-σπουδαστικό κίνημα να σέρνεται συνεχώς πίσω από νέες αυταπάτες υπονομεύοντας έτσι τη σύγκρουση και τη ρήξη με την πολιτική κυβέρνησης-Ε.Ε.

Μπροστάρηδες στην κατασυκοφάντηση των αγώνων του ταξικού κινήματος αποδείχθηκε και μερίδα καθηγητών-άνθρωποι των επιχειρήσεων. Σύγκλητοι, Πρυτανείες αποδείχτηκαν ότι είναι τα στηρίγματα της κυβέρνησης, έχουν βάλει εδώ και χρόνια τις εταιρίες και τους εργολάβους στις σχολές, έχουν συμφωνήσει σε κάθε αντιλαϊκό έκτρωμα για την ανώτατη εκπαίδευση και κάθε προϋπολογισμό φτώχειας.

Είναι οι βασικοί διαφημιστές των επιχειρήσεων στις σχολές. Για αυτό έτρεξαν να προτείνουν ως λύση για την υποχρηματοδότηση των σχολών, την χρηματοδότηση από επιχειρήσεις, ως λύση για τα κενά στα εργαστήρια το ξεπούλημα τους σε επιχειρήσεις. Φτάνουν μέχρι το σημείο να οργανώνουν σεμινάρια με επιχειρήσεις. Μοιράζουν πιστοποιητικά και προσόντα σαν στραγάλια, διοργανώνουν εκπαιδευτικές εκδρομές σε γκέτο της εργοδοσίας. Κρύβουν όμως τις συνέπειες της επιχειρηματικής λειτουργίας στη φοιτητική μέριμνα, στην έρευνα και όπου αλλού ήδη έχει δοκιμαστεί. Κρύβουν ότι για την τεράστια υποχρηματοδότηση εκτός από τις κυβερνήσεις που στήριζαν τόσα χρόνια,  ευθύνη έχουν και οι ίδιοι που με χέρια και πόδια ψηφίζουν τόσα χρόνια μειωμένους προϋπολογισμούς, ξεπουλημα της παιδείας και της μέριμνας σε ιδιώτες.

Υποστηρίζουν τον "ρεαλισμό" της φτώχειας και της ανεργίας για εμάς και τις οικογένειες μας. Είναι οι «αιώνιοι» υποστηρικτές της πολιτικής που επιτίθεται στις λαϊκές οικογένειες. Για αυτό ακόμη και σήμερα με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ αποτελούν τα βασικά παπαγαλάκια υποστήριξης του 3ου μνημονίου στις σχολές. Για αυτό παρουσιάζουν την αιμορραγία των οικογενειών μας από τα βάρβαρα μέτρα παλιών και νέων μνημονίων, ως τη μόνη ρεαλιστική πρόταση.

Πράγματι η ΔΑΠ δεν είναι μόνο λόγια είναι και πράξεις όπως λέει η αφίσα τους. Για αυτό άλλωστε οι προτάσεις τους είναι φωτοτυπία όλων των αντιδραστικών νόμων που μετατρέπουν τις σχολές μας σε επιχειρήσεις. Η κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων, η αξιολόγηση, τα φοιτητοδάνεια, το ξεπούλημα των εστιών σε επιχειρηματίες, η τζάμπα εργασία φοιτητών στα πανεπιστήμια είναι προτάσεις της ΔΑΠ, η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και άλλα πολλά.

Η πρόταση της ΔΑΠ για τη δομή του φοιτητικού κινήματος είναι κομμένη στα μέτρα των επιχειρήσεων. Με φοιτητικούς συλλόγους όργανα του κράτους, που θα τιμωρούνται όταν κινητοποιούνται  με αφαίρεση της εκπροσώπησης στα όργανα διοίκησης. Με δευτεροβάθμιο όργανο ανά νομό και στόχο τη «σύνδεση των φοιτητών με την αγορά εργασίας»  δηλαδή συνεννόηση με την τοπική διοίκηση και τις επιχειρήσεις για να βάλουν χέρι στη διοίκηση των πανεπιστημίων, τη διαχείριση των κονδυλίων και την παραγωγή φθηνών και αναλώσιμων αποφοίτων.

Σπέρνει το εθνικιστικό δηλητήριο μέσα στις σχολές, σε πολλές περιπτώσεις μέλη της είναι μέλη της ναζιστικής-εγκληματικής Χ.Α. Φτάνει μέχρι το σημείο να αθωώνει τα εγκλήματα των φασιστών, όπως πρόσφατα που σε ψηφίσματα καταδίκης της Χ.Α. δήλωνε ότι δεν τα στηρίζει γιατί καταδικάζει τη βία και από "όπου και αν προέρχεται", συκοφαντώντας έτσι τους αγώνες μας ταυτίζοντας τους με την καφρίλα και τις προβοκάτσιες που καμία σχέση δεν έχουν με το οργανωμένο φοιτητικό κίνημα.

Από την άλλη η ΠΑΣΠ είναι η δύναμη που συναγωνίζεται την ΔΑΠ μέσα στις σχολές για το ποιος είναι καλύτερος υπερασπιστής της αντιλαϊκής πολιτικής.  Σε πολλές σχολές μάλιστα στα Δ.Σ. και τις Γ.Σ. παίζουμε «βρες τις διαφορές» και πάλι δεν καταφέρνουμε να βρούμε τι διαφορετικό λέει από τη ΔΑΠ. Είναι πρώτοι στην υπεράσπιση της αντιλαϊκής πολιτικής. Οι προτάσεις της για το πανεπιστήμιο είναι κομμένες και ραμμένες στις ανάγκες των επιχειρήσεων. Ταυτόχρονα είναι πρώτοι στην κατασυκοφάντηση των αγώνων και τη λασπολογία απέναντι στο ΜΑΣ και το ΠΑΜΕ. Είναι «μανούλα» στην κοροϊδία των φοιτητών. Την μία εμφανίζεται ως «ανεξάρτητη» την άλλη υπερασπίζεται το ΠΑΣΟΚ. Αλλού υποστηρίζει τη νέα σοσιαλδημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ, με στόχο πάντα να κρατά τους φοιτητές στο μαντρί της σοσιαλδημοκρατίας.

Οι δυνάμεις των ΕΑΑΚ/ ΑΡ.ΕΝ σπέρνουν συνεχώς νέες αυταπάτες, αποπροσανατολίζουν και έτσι οδηγούν το κίνημα σε ενσωμάτωση και απογοητεύσεις. Με την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση έγιναν το «αριστερό» του make-up, για αυτό έβγαλαν ανακοινώσεις με τίτλους όπως «αυτή η χρονιά δεν θα είναι ίδια με την προηγούμενη». Έλεγαν ότι «πλέον έχουμε μια κυβέρνηση ευάλωτη προς το κίνημα», και η «ευάλωτη» κυβέρνηση έφερε το 3ο μνημόνιο με ρεκόρ ψήφων στη Βουλή 236!! Έλεγαν για τον πρώην υπουργό Παιδείας Α.Μπαλτά ότι «είναι άνθρωπος του κινήματος» και ότι το νέο πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία «θα αλλάξει τους όρους φοίτησης των σπουδών μας» και λίγες μέρες μετά με υπογραφή Α.Μπαλτά στην ΠΝΠ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ βάζει χέρι στα αποθεματικά των σχολών μας, οδηγώντας τες ένα βήμα πριν το λουκέτο!!! Παρουσίαζαν λοιπόν όλο αυτό τον καιρό το λύκο σαν πρόβατο για αυτό έφτασαν στο σημείο μέχρι και σε εκδηλώσεις τους να έχουν καλεσμένους σημερινούς υπουργούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που εφαρμόζουν το 3ο μνημόνιο, όπως ο Κατρούγκαλος που πριν ετοιμάσει τα μέτρα φωτιά για το Ασφαλιστικό ήταν κύριος ομιλητής των ΕΑΑΚ στην Κομοτηνή!!!
Υπονομεύουν τους αγώνες ρήξης και ανατροπής που στοχεύουν και συγκρούονται με τον πραγματικό ένοχο.
Είναι αποκαλυπτική η στάση τους μπροστά στην προσπάθεια των ταξικών σωματείων και συνδικάτων για διοργάνωση απεργίας στις 12 Νοέμβρη. Έτρεξαν πρώτοι μέσα στις σχολές ακολουθώντας το παράδειγμα των εκπροσώπων τους στην ΑΔΕΔΥ και στις ΕΛΜΕ των Εκπαιδευτικών και την καταψήφιζαν παντού σε Γ.Σ. και Δ.Σ. Έφτασαν μέχρι το σημείο να σκίζουν πανό συλλόγων που καλούσαν στην απεργία ενώ την τελευταία εβδομάδα και αφού η ξεπουλημένη ΓΣΕΕ πιέστηκε και πήρε απόφαση τότε τα ΕΑΑΚ πήραν πράσινο φώς από τους εργοδοτικούς συνδικαλιστές και υποστηρικτές του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα και θυμήθηκαν την απεργία.
Κάνουν ό,τι μπορούν για να μην στραπατσαριστεί η μόστρα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Έδωσαν μάχη για να αποτύχουν τα φοιτητικά συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα στις 5 Νοέμβρη. Εκτός από το ότι καταψήφιζαν σε πολλές σχολές, το θράσος του ξεπέρασε κάθε όριο όταν στην Νομική ανακοίνωσαν εκδήλωση την προηγούμενη νύχτα την ώρα και τη μέρα του συλλαλητηρίου και στη Θεσσαλονίκη είχαν βγάλει αφίσα που καλούσε για «άραγμα και καφέ» την ώρα της συγκέντρωσης.
Θυμούνται την ενότητα μόνο για να χτυπήσουν το ΜΑΣ και την ίδια στιγμή πλακώνονται μεταξύ τους, σπάνε τα σχήματα τους σε τρίγωνα και τετράγωνα, σε 2 και 3 κομμάτια, βγάζουν σπυράκια όταν ακούνε για το ΠΑΜΕ. Μας θέλουν «ενωμένους»:

• Σε μία σειρά πόλεις μαζί με τη ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ ενώ την ίδια ώρα τις αποφάσεις πάνω από 600 μαζικών φορέων για την απεργία στις 12 Νοέμβρη την πολεμούσαν με λύσσα.
  
• Είναι μαζί με τον Λαφαζάνη και τα υπόλοιπα στελέχη της ΛΑΕ που πρωταγωνίστησαν στην απάτη «πρώτη φορά αριστερά» που τελικά έγινε «πρώτη φορά αριστερό μνημόνιο».
  
• Μαζί με μέλη ΔΕΠ, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Μπαλτάς παλιότερα πριν γίνει υπουργός ήταν «ιδεολογικός καθοδηγητής» τους.
  

Έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τον εκφυλισμό και την κακή κατάσταση στο φοιτητικό κίνημα. Είναι διαφημιστές του εκφυλισμού και της ανοργανωσιάς. Σε πολλές προσπάθειες οργάνωσης των φοιτητών ήταν απέναντι. Αντέδρασαν λυσσασμένα στις προσπάθειες για συνελεύσεις στα έτη και την δημιουργία αγωνιστικών συλλόγων.

Μπροστά μας, μπροστά στο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα ανοίγονται δυο δρόμοι.
Ή θα επιτρέψουμε τη συνέχιση αυτής της πολιτικής, της ακριβοπληρωμένης γνώσης, της ζωής λάστιχο, της μοιρολατρίας και της υποταγής, δηλαδή θα συνεχίσουμε στο δρόμο του συμβιβασμού με την αντιλαϊκή πολιτική.
Ή θα παλέψουμε για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες μας για δωρεάν επιστημονική μόρφωση υψηλού επιπέδου, επιστήμη και έρευνα στην υπηρεσία του λαού, μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς, ανάπαυση, εξασφαλισμένη δωρεάν υγεία, ξεκούραση κι ασφάλεια για το μέλλον. Ανάπτυξη και παραγωγή προς όφελος του λαού και όχι των μονοπωλιακών ομίλων.
Η λογική ότι δεν αλλάζει τίποτα βολεύει αυτούς που τα αλλάζουν όλα εναντίον μας.
Όποιος δε θέλει να πληρώνει ένα σκασμό λεφτά για να σπουδάσει, πρέπει να παλέψει για επαρκή χρηματοδότηση των ιδρυμάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό, για επιστροφή των αποθεματικών τους που «κουρεύτηκαν»,  για δωρεάν σίτιση – στέγαση – μετακίνηση – βιβλία – αναλώσιμα, για ανέγερση νέων εστιών στην ευθύνη του κράτους, για επίδομα ενοικίου.
Όποιος δε δέχεται να είναι πελάτης στη μόρφωση – εμπόρευμα, να παλέψει για να φύγουν από τα ΑΕΙ – ΤΕΙ οι επιχειρήσεις, να παλέψει ενάντια στην επιχειρηματική δράση των ιδρυμάτων, να παλέψει για την κατάργηση των αντιδραστικών νόμων της Ε.Ε. για την Ανώτατη Εκπαίδευση όπως ο Νόμος-Πλαίσιο και το σχέδιο Αθηνά.
Όποιος θέλει το πτυχίο του να έχει αντίκρισμα, να παλέψει ώστε το πτυχίο να αποτελεί τη μοναδική προϋπόθεση για δουλειά χωρίς να χρειάζεται να κάνει ένα κάρο πανάκριβα μεταπτυχιακά και να μαζεύει ένα σωρό πανάκριβα πιστοποιητικά για «μια θέση στον ήλιο».
Όποιος θέλει ουσιαστική έρευνα να παλέψει για έρευνα στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών και όχι των κερδών των μονοπωλίων.
Όποιος θέλει αξιοπρεπή δουλειά για να ζήσει, να παλέψει για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, να παλέψει ενάντια στο σχέδιο για την υπερεκμετάλλευση των νέων που μας επιβάλλει μέχρι τα 29 να δουλεύουμε για 5 μήνες με 400 ευρώ, ενάντια στο μέλλον μας. Θέλουν μοναδικό μας όνειρο και ελπίδα να είναι τα προγράμματα της ΕΕ με τα voucher που δεν λύνουν την τεράστια ανεργία, αντίθετα μας «εθίζουν» στο να ζούμε σα σύγχρονοι σκλάβοι.
Όποιος φοιτητής, όποια φοιτήτρια δουλεύει παράλληλα με τις σπουδές, να διεκδικήσει μέτρα στήριξης για τους εργαζόμενους φοιτητές και σπουδαστές.
Όποιος δεν θέλει η πρακτική άσκηση να είναι τσάμπα εργασία και σε αντικείμενο άσχετο από αυτό που σπουδάζει, να διεκδικήσει πρακτική άσκηση με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα πάνω στο αντικείμενο σπουδών.

• Να επιστρέψουμε τον λογαριασμό παλιών και νέων μνημονίων, στήνουμε μπλόκο στην εφαρμογή της νέας αντιλαϊκής συμφωνίας σε κάθε σχολή.
  
• Να παλέψουμε για την επιστροφή όσων στερηθήκαμε εμείς και οι οικογένειες μας όλα αυτά τα χρόνια, ώστε να αυξάνονται τα κέρδη των μονοπωλίων σε βάρος της δικής μας χρεοκοπίας.
  
• Μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας, αξιοποιώντας τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, την επιστήμη και την έρευνα προς όφελος του λαού. Για να γίνει αυτό πρέπει να ξεμπερδεύουμε με την εξουσία των μονοπωλίων. Να μην πληρώσει ο λαός την κρίση και την ανάκαμψη της πλουτοκρατίας, να παλέψει για αποδέσμευση από την ΕΕ. Με την εξουσία και τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του λαού μπορεί η Παιδεία να είναι λαϊκή, τα πανεπιστήμια ως αναπόσπαστο στοιχείο της φιλολαϊκής ανάπτυξης, να παίζουν τον πραγματικό μορφωτικό, ερευνητικό και κοινωνικό τους ρόλο.
  

Σε αυτόν τον αγώνα δεν είμαστε μόνοι. Έχουμε σύμμαχο τους εργάτες και το ΠΑΜΕ, τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης με την ΠΑΣΕΒΕ, τους φτωχούς αγρότες και την ΠΑΣΥ, τους μαθητές που παλεύουν από την πρώτη μέρα για βιβλία, καθηγητές, σχολείο να μορφώνει. Τους πανεπιστημιακούς δασκάλους που δεν είναι μπλεγμένοι με επιχειρηματικά συμφέροντα, που πραγματικά πονάνε το λαό μας και την επιστήμη τους. Συγκροτούμε κοινό αγωνιστικό μέτωπο με τις ριζοσπαστικές δυνάμεις στους πανεπιστημιακούς, τις δυνάμεις της ΔΗΠΑΚ, τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ στους εργαζόμενους στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ.
Τώρα πρέπει πιο αποφασιστικά να προχωρήσουμε στη σύνδεση του ΜΑΣ με το μαθητικό κίνημα. Να καλέσουμε τα συντονιστικά των μαθητών που ήδη έχουν δώσει σημαντικούς αγώνες σε κοινό αγώνα με τους φοιτητές-σπουδαστές. Να αποκτήσουμε σταθερή επαφή με τους εκλεγμένους από τα σχολεία στις περιοχές γύρω από τις σχολές μας.