Φοιτητικοί και Σπουδαστικοί Σύλλογοι ζωντανοί, μαχητικοί που διεκδικούν όσα μας έχουν στερήσει Κυβερνήσεις – Ε.Ε. – Κεφάλαιο

Παρουσιάζουμε προς όλους τους φοιτητές και σπουδαστές, τους εκλεγμένους εκπροσώπους των Διοικητικών Συμβουλίων των Φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων τις θέσεις και τις διεκδικήσεις μας για την ακαδημαϊκή χρονιά 2016-2017.

Καλούμε να συζητηθούν και να υιοθετηθούν ως στόχοι πάλης σε όλους τους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους της χώρας. Να συζητηθούν σε Γενικές Συνελεύσεις των συλλόγων, να πάρουν θέση όλοι οι εκπρόσωποι, να εκφράσουν τη γνώμη και τους προβληματισμούς τους οι φοιτητές και οι σπουδαστές όλης της χώρας.

Καλούμε σε κοινό αγώνα τους φοιτητές των ΑΕΙ και των ΤΕΙ, τους εργαζόμενους φοιτητές, τους φοιτητές που μένουν στις εστίες, τους πρακτικάριους φοιτητές. Στον αγώνα για τις σπουδές και το μέλλον μας μόνο ενωμένοι μπορούμε να βγούμε νικητές. Δεν χωράνε οι διαχωρισμοί μεταξύ μας. Οι μόνοι που βγαίνουν κερδισμένοι από τον διαχωρισμό μας, είναι όσοι επιτίθενται στα δικαιώματα μας, είναι αυτοί που τρίβουν τα χέρια τους με τη  λογική του «διαίρει και βασίλευε».

 Α_ Ποιοί είμαστε

Τί είναι το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών ;

Το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών είναι συσπείρωση φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων, επιτροπών αγώνα, επιτροπών ετών και εργαστηρίων, φοιτητών και σπουδαστών. Δεν είναι φοιτητική παράταξη, δεν έχει μέλη, στο Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών συσπειρώνεται κάθε σύλλογος, επιτροπή, φοιτητής και σπουδαστής που ανησυχεί για τις σπουδές και το μέλλον του, που θέλει στον 21ο  αιώνα να σπουδάζει και να ζει σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες του, κάθε νέος και νέα που πιστεύει στην συλλογική δράση και διεκδίκηση και απορρίπτει το συμβιβασμό. Κάθε νέος και νέα που δεν ανέχεται το τσάκισμα των δικαιωμάτων του από παλιές και νέες κυβερνήσεις υπηρέτες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Πότε και γιατί δημιουργήθηκε ;

Το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών δημιουργήθηκε πριν από 7 χρόνια από εκπροσώπους 17 φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων και 114 επιτροπών αγώνα. Στην περσινή του Πανελλαδική Συνάντηση συμμετείχαν περισσότεροι από 500 εκπρόσωποι από 54 φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους και από 134 επιτροπές αγώνα από 54 πόλεις όλης της χώρας!

Δημιουργήθηκε ώστε να δώσει απάντηση στην χρόνια κατάσταση διάλυσης που επικρατεί στο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα. Είναι η μοναδική πανελλαδική ριζοσπαστική συσπείρωση στο φοιτητικό κίνημα. Καθώς τα πανελλαδικά όργανα του φοιτητικού κινήματος ΕΦΕΕ (Εθνική Φοιτητική Ένωση Ελλάδος) και η ΕΣΕΕ (Εθνική Σπουδαστική Ένωση Ελλάδος), έχουν διαλυθεί επί της ουσίας από το 1995 !!!

Δημιουργήθηκε ώστε να γίνει η βάση ριζοσπαστικής συσπείρωσης, ώστε να αναπτύσσονται αγώνες που θα βάζουν στο στόχαστρο τον πραγματικό ένοχο για όσα ζούμε και όχι αγώνες «που κάνουν μία τρύπα στο νερό» !!!

Δημιουργήθηκε με σκοπό να ανέβει ο βαθμός οργάνωσης των φοιτητών, ώστε να χτίσουμε τα δικά μας «κάστρα» αγώνα, να σταματήσουμε να είμαστε ανοργάνωτοι την ώρα που κυβερνήσεις-Ε.Ε.-ΔΝΤ είναι οργανωμένοι όταν επιτίθενται στα δικαιώματα μας!!!

Έχουμε και συμμάχους

Το ΜΑΣ βρίσκεται στο πλευρό, παίρνει και δίνει στήριξη σε όλο τον αγωνιζόμενο λαό. Γιατί η δύναμη της ενότητας όλων όσων πλήττονται είναι δύναμη ακαταμάχητη! Πλάι στο ΠΑΜΕ τα εκατοντάδες ταξικά σωματεία και ομοσπονδίες που συσπειρώνονται σε αυτό, μαζί με τους φτωχούς αγρότες, τους μικρομεσαίους επαγγελματοβιοτέχνες, τις γυναίκες και τους συλλόγους τους, τους μαθητές και τα μαθητικά τους συμβούλια, τα Συντονιστικά τους δίνουμε μάχη για τις σπουδές και το μέλλον μας.

Δώσαμε το παρόν στο μάθημα για την διεκδίκηση των σπουδών και της ζωής που μας αξίζει. Το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών και οι σύλλογοι, οι επιτροπές αγώνα που συσπειρώνονται σε αυτό, έδωσαν μεγάλες μάχες τον προηγούμενο χρόνο. Μπήκε μπροστά στην οργάνωση της πάλης των φοιτητών για δημόσιες και δωρεάν σπουδές, συντόνισε τους Συλλόγους με το υπόλοιπο εργατικό-λαϊκό κίνημα σπάζοντας την μοιρολατρία και την υποταγή βρέθηκε στο πλευρό των αγωνιζόμενων εργατών και αγροτών στο μεγάλο 6μηνό αγώνα ενάντια στο αντιασφαλιστικό έκτρωμα. Στήριξε τη λαϊκή αλληλεγγύη, οργανώνοντας εκατοντάδες Λαϊκά φροντιστήρια για μαθητές σε όλη τη χώρα. Βρέθηκε στο πλευρό και πάλεψε μαζί με τους υπό μετεγγραφή φοιτητές. Οργάνωσε ένα κύμα αλληλεγγύης σε όλη τη χώρα προς τους ξεριζωμένους από τις χώρες τους πρόσφυγες και μετανάστες, αντιπαλεύοντας ταυτόχρονα το φασισμό και τους ναζιστές εγκληματίες της Χρυσής Αυγής.

 Β_ Οι συνθήκες μέσα στις οποίες παλεύει το ριζοσπαστικό φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα

Αρκετά ματώσαμε εμείς και τα σπίτια μας αυτά τα 8 χρόνια κρίσης…

Δεν ανεχόμαστε η ανάπτυξη τους να πατήσει πάνω στα συντρίμμια των δικαιωμάτων μας…

Δεν έχουμε περιθώριο αναμονής. Έχει έρθει η ώρα οι φοιτητές και οι σπουδαστές, τα παιδιά από τις εργατικές λαϊκές οικογένειες, να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.

Η αποδοχή της σφαγής των δικαιωμάτων μας… περιμένοντας το «φώς στην άκρη του τούνελ» είναι δοκιμασμένος δρόμος.

Κάθε φοιτητής και σπουδαστής ξέρει από πρώτο χέρι ότι οι θυσίες όλων αυτών των χρόνων για να «ξεπεραστεί η κρίση» έφερναν το ένα αντιλαϊκό χτύπημα μετά το άλλο. Το «σώσιμο» που υπόσχονταν τόσο οι προηγούμενες όσο και η σημερινή κυβέρνηση, ήταν «σώσιμο» μονάχα για τα μεγάλα μονοπώλια που όλα αυτά τα χρόνια των στερήσεων για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, απολάμβαναν παροχές, πακέτα στήριξης δισεκατομμυρίων και άλλα πολλά προνόμια.

Τώρα μας ζητούν να θυσιάσουμε τα δικαιώματα μας, για να μπούμε σε ρυθμούς ανάπτυξης. Πάλι μας φλομώνουν στα ψέματα και τα παραμύθια. Η αλήθεια είναι ότι από την καπιταλιστική ανάπτυξη θα βγουν ωφελημένοι οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές και οι τραπεζίτες και όχι εμείς και οι οικογένειες μας.

Η ανάπτυξη δεν σημαίνει ότι θα παρθούν πίσω τα αντιλαϊκά μέτρα που ψηφίστηκαν στην κρίση, ίσα-ίσα ήδη ο ΣΕΒ, οι μονοπωλιακοί όμιλοι, ζητούν επιπλέον μέτρα που θα μείνουν στις δικές μας πλάτες. Άλλωστε αν πράγματι ήταν διέξοδος για εμάς η καπιταλιστική ανάπτυξη, γιατί όπου σήμερα υπάρχει έστω μία κάποια ανάπτυξη ταυτόχρονα υπάρχει  «κόλαση» για τους εργαζομένους όπως στον Τουρισμό; Γιατί αφού οι εργαζόμενοι και η νεολαία, θα ζήσουν τον παράδεισο της «καπιταλιστικής ανάπτυξης», ετοιμάζεται συνδικαλιστικός νόμος, που καταστέλλει τις απεργίες και τους αγώνες;

Βαρεθήκαμε τους σωτήρες που αποδείχθηκε πως δεν υπάρχουν!

Η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είναι εκλεκτή των βιομηχάνων, των τραπεζιτών και των εφοπλιστών. Χαίρει της δικής τους στήριξης καθώς, με την δήθεν «αριστερή» φρασεολογία της αποδεικνύεται ο καλύτερος υπηρέτης τους. Και αυτό όχι μόνο γιατί συνεχίζει από εκεί που έμειναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, αλλά στην πραγματικότητα προχωρά ένα βήμα παραπέρα την σάρωση των δικών μας δικαιωμάτων και των οικογενειών μας. Πιστή στις κατευθύνσεις της Ε.Ε. –ΔΝΤ εφαρμόζει τα μέτρα του 3ου μνημονίου που ψήφισαν πέρσι το καλοκαίρι όλοι μαζί ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ/ΝΔ/ΠΑΣΟΚ/ΠΟΤΑΜΙ, ενώ ετοιμάζει νέο «τσουνάμι» αντιλαϊκών μέτρων για το φθινόπωρο με τη νέα αξιολόγηση του προγράμματος!

Το νέο ξήλωμα των εργασιακών σχέσεων, η απελευθέρωση των απολύσεων, το τσάκισμα των συνδικαλιστικών ελευθεριών αφορά πρώτα από όλους εμάς, το μέλλον της νέας γενιάς επιστημόνων και εργαζομένων. Η κυβέρνηση και το κουαρτέτο της, ετοιμάζουν μία «εργασιακή κόλαση» για εμάς τους αυριανούς απόφοιτους. Ξηλώνονται εργασιακά δικαιώματα που κατακτήθηκαν με σκληρούς αγώνες, ετοιμάζουν «παράδεισο» για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους!

ΝΑΤΟ- Ε.Ε.- Ιμπεριαλιστές έχουν τα χέρια τους βαμμένα με το αίμα των λαών

Η κρίση και οι τραγικές συνέπειες της για τις ζωές και τις σπουδές μας είναι η μία όψη του νομίσματος, η άλλη είναι ο αδυσόπιτος ανταγωνισμός των ιμπεριαλιστικών κέντρων, για το μοίρασμα του πλούτου, οι πόλεμοι. Θύματα αυτών των πολέμων είναι οι χιλιάδες ξεριζωμένοι, οι χιλιάδες νεκροί μεταξύ των οποίων και μικρά παιδιά και οι χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που εγκλωβίζονται στην χώρα μας, λόγο της πολιτικής της Ε.Ε. που συνυπογράφει η ελληνική κυβέρνηση.

Αυτό το μακελειό βάζει σε κίνδυνο τον λαό και τη νεολαία μας. Είναι τεράστιες οι ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης, ΣΥΡΙΖΑ, που ακολουθεί πιστά την πολιτική καταπάτισης των δικαιωμάτων των μεταναστών και των προσφύγων. Ενώ την ίδια ώρα παίρνει ενεργά μέρος στις δολοφονικές επιδρομές του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. μέσα από την παραχώρηση βάσεων, τις κοινές ασκήσεις κ.α. Με την στάση της αυτή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εμπλέκει και την χώρα μας στο μακελειό, και όπως λέει ο λαός μας όποιος «όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες». 

Αυτοί οι ανταγωνισμοί, οι αλλαγές συμμαχιών μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κέντρων, αποδεικνύουν ότι τίποτα δεν μένει στατικό. Οι εξελίξεις αυτές αποδεικνύουν ότι τα πράγματα αντικειμενικά αλλάζουν. Στην πραγματικότητα τίποτα δεν θα μείνει όπως ήταν, το δίλημμα για το κίνημα μας και τους αγώνες μας είναι: Ή θα βάλουμε τη δική μας σφραγίδα, με σημαία τις σύγχρονες ανάγκες μας για να διεκδικήσουμε να απαλλαγούμε από το σύστημα των κρίσεων, της φτώχειας και των πολέμων Ή θα μείνουμε θεατές σε ένα έργο χιλιοπαιγμένο με μόνο χαμένο το λαό, τη νεολαία και τα δικαιώματα μας.                                                                                                      

Γ_ Παλεύουμε για το Πανεπιστήμιο των αναγκών μας.

Κόντρα στο Πανεπιστήμιο που χτίζουν κυβερνήσεις-Ε.Ε.-επιχειρηματίες.           

Οι οικογένειες μας και εμείς κάνουμε πολλές θυσίες, για να μπορέσουμε να σπουδάσουμε ολοκληρωμένα το επιστημονικό αντικείμενο που διαλέξαμε και να βρούμε δουλειά στο επάγγελμα μας με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Αλλά αντί για αυτό συναντάμε μία εικόνα «διάλυσης» στις σπουδές μας και ένα «μαύρο» εργασιακό μέλλον.

Τα τελευταία χρόνια οι τεράστιες ελλείψεις στην φοιτητική μέριμνα, οδηγούν τους φοιτητές να βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη.          

Οι τεράστιες μειώσεις στους προϋπολογισμούς (πάνω από 80% τα τελευταία 5 χρόνια), οδηγούν τα Ιδρύματα σε εκρηκτικές καταστάσεις. Ελλείψεις σε καθηγητές, σε εξοπλισμό ακόμη και αδυναμία των Ιδρυμάτων να παρέχουν τα βασικά όπως καθαριότητα, ρεύμα, νερό κ.α.

 Αυτές οι μειώσεις προϋπολογισμών μόνο τυχαίες όμως δεν είναι, μαζί με αυτές πάνε χέρι- χέρι και οι περιβόητες μεταρρυθμίσεις των τελευταίων χρόνων.           

Όλες οι κατευθύνσεις της Ε.Ε. που εφαρμόζονται πιστά τόσο από τις προηγούμενες όσο και από τη σημερινή κυβέρνηση μιλούν για το «αυτοχρηματοδοτούμενο Πανεπιστήμιο». Αυτό σε απλή μετάφραση σημαίνει Πανεπιστήμιο που θα λειτουργεί βρίσκοντας χρηματοδότηση από τις δικές μας τσέπες, δηλαδή αντιμετωπίζοντας τους φοιτητές ως πελάτες. Πανεπιστήμιο που θα σπρωχτεί ακόμη περισσότερο στην αγκαλιά των ιδιωτικών συμφερόντων, μετατρέποντας έτσι τη γνώση σε εμπόρευμα για λίγους που θα το αντέχει η τσέπη τους.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όχι μόνο προχώρησε σε νέες μειώσεις των προϋπολογισμών των Ιδρυμάτων, αλλά ετοιμάζει νέο νόμο για τα Πανεπιστήμια ο οποίος πατάει σε όλο το προηγούμενο νομοθετικό πλαίσιο που θέσπισαν οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Και στην Παιδεία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει δώσει τα διαπιστευτήρια της.

Όχι μόνο διατηρείται η άθλια κατάσταση στη φοιτητική μέριμνα, τη σίτιση, τη στέγαση, τις μεταφορές, αλλά σε πολλές περιπτώσεις όπως με τα συγγράμματα,  η κατάσταση γίνεται ακόμη χειρότερη, καθώς η κυβέρνηση ετοιμάζει νέες περικοπές στα δωρεάν συγγράμματα.

Προχωράει σε γενίκευση των διδάκτρων σε όλα τα μεταπτυχιακά, ενώ την ίδια ώρα διατηρεί τη σχέση έρευνας- επιχειρήσεων. Ετοιμάζονται νέες συγχωνεύσεις, κλεισίματα τμημάτων, δηλαδή ετοιμάζονται για νέο «σχέδιο Αθηνά». Στην ουσία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί την ίδια ρότα με τις προηγούμενες κυβερνήσεις και στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

 Το Πανεπιστήμιο που φτιάχνουν δεν το φτιάχνουν για μας και το λαό μας αλλά για τις ανάγκες των τραπεζών, των εφοπλιστών, των βιομηχάνων και των επιχειρησεών τους.

Οι αλλαγές που γίνονται τα τελευταία χρόνια στα Πανεπιστήμια, από όλες τις κυβερνήσεις και τα επιτελεία της Ε.Ε. είναι αλλαγές προσαρμογής στις ανάγκες των μονοπωλίων για κερδοφορία. Ο στόχος είναι η δομή των σχολών, οι διοικήσεις τους, τα προγράμματα σπουδών, οι απόφοιτοι να ανταποκρίνονται σε ένα πανεπιστήμιο το οποίο θα είναι ανταγωνιστικό, όχι με κριτήριο την παροχή ολοκληρωμένης δωρεάν επιστημονικής μόρφωσης, αλλά  με κριτήριο ποιος έχει μεγαλύτερη «πέραση στην αγορά», ποιο Πανεπιστήμιο προσελκύει περισσότερους χορηγούς.

Έτσι εξηγούνται και οι αλλαγές στα προγράμματα σπουδών, τα προαπαιτούμενα μαθήματα που γενικεύονται.           

Καθώς είναι Ευρωπαϊκό κριτήριο για την αξιολόγηση του Ιδρύματος ο χρόνος που κάνουν οι φοιτητές να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Σήμερα όμως η θέσπιση τέτοιων μέτρων την ώρα που η πλειοψηφία των φοιτητών και σπουδαστών δουλεύουν από το πρώτο κιόλας έτος για να τα βγάλουν πέρα και δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν θεωρίες και εργαστήρια, είναι μέτρο που στερεί από τα παιδιά των πιο λαϊκών στρωμάτων την δυνατότητα να σπουδάσουν.

Η διαμόρφωση ενός ωκεανού από τίτλους και χαρτιά μόνο τυχαίος δεν είναι.

Στην ουσία η ύπαρξη τόσο διαφορετικών πτυχίων, διάφορων ταχυτήτων για ένα επιστημονικό αντικείμενο, είναι προς όφελος των επιχειρηματιών. Επιχειρείται μέσω της διαδικασίας πιστοποίησης των πτυχίων η ακόμη μεγαλύτερη αποσύνδεση του πτυχίου από το επάγγελμα όπως για παράδειγμα η αφαίρεση από τις καθηγητικές σχολές της Παιδαγωγικής επάρκειας. Έτσι ώστε από τη μία να θησαυρίζουν οι επιχειρήσεις στις πλάτες των αποφοίτων που θα πληρώνουν πανάκριβα τις πιστοποιήσεις εκτός πτυχίου και από την άλλη να διαμορφώνεται το μοντέλο του ευέλικτου εργαζόμενου, επιστήμονα που κυνηγά συνεχώς δεξιότητες, στερούμενος ολοκληρωμένης επιστημονικής γνώσης.  

Κυβερνήσεις- Ε.Ε. και άλλοι οπαδοί της πολιτικής του κεφαλαίου, θέλουν Πανεπιστήμιο που θα παράγει υποταγμένους επιστήμονες, γρανάζια που θα δουλεύουν για τα κέρδη των επιχειρήσεων και όχι για την πρόοδο της ανθρωπότητας.

Θέλουν γιατρούς να βλέπουν τον ασθενή σαν πελάτη και να εφαρμόζουν κατά γράμμα το νέο ασφαλιστικό που κόβει φάρμακα, εξετάσεις, θεραπείες από τους ανθρώπους                    που τα έχουν ανάγκη.                                      

Εμείς θέλουμε η επιστήμη μας: Να διευκολύνει και να βελτιώνει τη ζωή του εργαζόμενου ανθρώπου,να απαλύνει τον ανθρώπινο πόνο, να πολεμά τον σκοταδισμό και την αμάθεια, να αξιοποιείται στην προστασία του εργαζομένου στη δουλειά, στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, να υπηρετεί το δίκιο και την συνεχή πάλη για ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών λαϊκών αναγκών.

Θέλουμε όταν ολοκληρώνουμε τις σπουδές μας να έχουμε την απαραίτητη επιστημονική γνώση, ώστε να προσφέρουμε στην κάλυψη των αναγκών του λαού και όχι επιστήμη κατά παραγγελία των κερδών των αφεντικών. Η μόρφωση να μην είναι εμπόρευμα, αποκλειστικά δωρεάν σπουδές για όλους, να σταματήσει ο αντιεπιστημονικός διαχωρισμός θεωρίας και πράξης.

 Δ_ Λύση από τα αδιέξοδα υπάρχει : Με την αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, στην πάλη για την ανατροπή της βάρβαρης, αντιεκπαιδευτικής πολιτικής κυβερνήσεων-Ε.Ε.- μονοπωλίων. Με σημαία τις σύγχρονες ανάγκες μας σε μόρφωση, δουλειά και ζωή.     

Ο δρόμος του αγώνα, της συλλογικής διεκδίκησης είναι ο μόνος που μπορεί να συναντηθεί με τις ελπίδες και τα όνειρα μας. Ο δρόμος της απογοήτευσης, της ηττοπάθειας, της αποδοχής της αντιεκπαιδευτικής και αντιλαϊκής πολιτικής είναι αυτός που δοκιμάζεται για χρόνια. Ποτέ δεν μπορέσαμε να αντιμετωπίσουμε την επίθεση στα δικαιώματα μας με τα χέρια σταυρωμένα. Όλα αυτά τα χρόνια, δεν ήταν λίγοι οι φοιτητές και οι σπουδαστές που απείχαν από συλλογικές διαδικασίες, από τους αγώνες, που παραδόθηκαν αμαχητί νομίζοντας ότι ο αγώνας δεν οδηγεί πουθενά. Το αποτέλεσμα είναι η επίθεση απέναντι στους φοιτητές και σπουδαστές, να συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Οι θυσίες , που απαιτεί ο δρόμος της υποταγής είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές του αγώνα και της συλλογικής διεκδίκησης.

Δεν ισχύει ότι τίποτα δεν αλλάζει. Στην πραγματικότητα οι κυβερνήσεις τόσα χρόνια ζητούσαν το συμβιβασμό, την ανοχή στην αντιλαϊκή πολιτική για να μας «αλλάξουν τα φώτα»!. Όλα άλλαζαν αλλά σε βάρος των σύγχρονων αναγκών μας σε σπουδές και ζωή. Η απογοήτευση δεν μας ταιριάζει. Αυτό που δοκιμάστηκε και σίγουρα δεν οδηγεί πουθενά είναι η αδράνεια και η απραγία.

Χωρίς τους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος σήμερα τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα… Είναι αλήθεια ότι οι αγώνες που έγιναν δεν κατάφεραν να αναχαιτίσουν πλήρως την επίθεση. Ήταν όμως αγώνες κατώτεροι των αναγκών και των περιστάσεων. Σήμερα πρέπει να βγουν συμπεράσματα από τους αγώνες που έγιναν, σε κάθε αμφιθέατρο, σε κάθε σχολή. Να υπάρξει προβληματισμός, συζήτηση και ζύμωση για το τι δεν έγινε καλά, τι πρέπει να αλλάξει, τι αγώνες χρειάζονται και ποια είναι τα εμπόδια. Οι αγώνες που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια παρά την μαζικότητα που υπήρχε σε κάποιες φάσεις της πάλης μας, στην πλειοψηφία τους δεν έβαζαν στο στόχαστρο τον πραγματικό υπεύθυνο για όσα ζούμε, με αποτέλεσμα να είναι ακίνδυνοι, να εγκλωβίζονται και να ενσωματώνονται.

 Τι χρειάζεται να γίνει:

1.            Κάνε δική σου υπόθεση την αναζωογόνηση των συλλόγων μας, την ζωντανή λειτουργία τους και τη μαχητική τους δράση.                

Γιατί απάντηση στην επίθεση που δεχόμαστε δεν μπορούμε να δώσουμε όσο οι σύλλογοι μας παραμένουν στην κατάσταση διάλυσης και εκφυλισμού. Να αφήσουμε πίσω τη διαλυτική κατάσταση με γενικές συνελεύσεις-παρωδία που η πλειοψηφία απέχει. Ο σύλλογος είναι η οργάνωσή μας για να υπερασπιστούμε τον κόπο, τις θυσίες τις δικές μας και των γονιών μας, να περιφρουρήσουμε δικαιώματα και κατακτήσεις που τα βρήκαμε από την πάλη των προηγούμενων φοιτητών, να αγωνιστούμε για το μέλλον και τα όνειρά μας μέσα από τη συλλογική μας δράση.           

Για τη λειτουργία των συλλόγων προτείνουμε:

•             Ο σύλλογος δίνει καθημερινά την μάχη της πλατιάς ενημέρωσης όλων των μελών του.

•             Πραγματοποιεί ανοιχτές συνεδριάσεις των Δ.Σ. για την ενημέρωση των φοιτητών και των σπουδαστών.

•             Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου πρέπει να γίνουν γνωστά σε όλους τους φοιτητές και σπουδαστές με ονοματεπώνυμο. Έχουν ευθύνη να είναι τα αυτιά και τα μάτια του συλλόγου.

•             Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου απαιτούν και επιβάλλουν την παρουσία τους σε όλα τα όργανα λήψης αποφάσεων της σχολής. Από εκεί ενημερώνονται και ενημερώνουν άμεσα τα τμήματα και τις σχολές.

•             Με ευθύνη του Διοικητικού Συμβουλίου συγκροτούνται σε αυτούς τους συλλόγους επιτροπές ετών, που συνεργάζονται με το Δ.Σ. είναι τα πόδια του συλλόγου στο έτος.

•             Να πραγματοποιούνται τακτικές Γενικές Συνελεύσεις για την ενημέρωση και την οργάνωση της πάλης, στις οποίες προβλέπεται χρόνος ώστε τα μέλη του συλλόγου να πάρουν το λόγο, να ανταλλάξουν ιδέες και προβληματισμό.

•             Ο σύλλογος πρέπει να έχει ανοιχτές κεραίες για κάθε πρόβλημα που προκύπτει, οργανώνοντας την πάλη για τα δικαιώματα μας.

•             Ο σύλλογος πρέπει να έχει σταθερή επαφή με το αντίστοιχο σωματείο εργαζομένων, πραγματοποιώντας από κοινού δράσεις για τα δικαιώματα των αποφοίτων στην δουλειά μετά το πτυχίο.

•             Ο σύλλογος είναι σε επαφή με το κομμάτι εκείνων των εκπαιδευτικών που δεν βολεύονται και είναι διατεθειμένοι να συγκρουστούν με κατεστημένα συμφέροντα, να συμβάλουν στην αντίσταση και την πάλη για ένα Πανεπιστήμιο των πραγματικών αναγκών του λαού μας. Οργανώνει από κοινού με αυτούς επιστημονικές ημερίδες ενημέρωσης των φοιτητών. Έχει μέριμνα ώστε να καλλιεργείται το πρότυπο του αγωνιστή επιστήμονα.

•             Ο σύλλογος οργανώνει την αλληλεγγύη προς τα μέλη του συλλόγου που το έχουν ανάγκη και γενικότερα προς το λαό. Έχει μάτια και αυτιά ανοιχτά για συναδέλφους που έχουν οικονομικά προβλήματα, παίρνει κοινές πρωτοβουλίες με τις Λαϊκές Επιτροπές των γειτονιών για στήριξη του δοκιμαζόμενου λαού.

•             Οργανώνει την αθλητική και πολιτιστική δραστηριότητα στα πλαίσια του, γιατί ο αθλητισμός και ο πολιτισμός είναι δικαίωμα για όλους!

 2. Πάλεψε για την η ενότητα του φοιτητικού-σπουδαστικού κινήματος μαζί με όλα τα τμήματα της κοινωνίας που πλήττονται από την φιλομονοπωλιακή πολιτική.            

Γιατί αυτή η συμμαχία είναι δύναμη που ακόμη δεν έχουμε δοκιμάσει. Κυβερνήσεις-Επιχειρηματίες και τα επιτελεία τους επιτίθενται ενωμένοι απέναντι μας. Χρειάζεται να βρουν απέναντι τους ένα κοινωνικό ποτάμι που θα απλώνεται από τις γειτονίες, τις σχολές, τα σχολεία και τους χώρους δουλειάς, ενωμένο στη βάση των σύγχρονων αναγκών μας και τον κοινό μας εχθρό κυβερνήσεις-Ε.Ε.-ΔΝΤ που ενισχύουν τους επιχειρηματικούς ομίλους.

 3. Διεκδίκησε κατάργηση όλων των μνημονίων και των αντιλαϊκών μέτρων που ψηφίστηκαν τα χρόνια της κρίσης.      

Να επιστραφούν όσα κλάπηκαν από τους προϋπολογισμούς των Ιδρυμάτων μας, γιατί χωρίς αυτά δεν μπορούν να λειτουργήσουν οι σχολές μας. Να πάρουμε πίσω όσα στερηθήκαμε όλα αυτά τα χρόνια. Δεν χαρίζουμε τα δικαιώματα μας, για να θησαυρίζουν πάνω στα συντρίμμια των εργασιακών μας σχέσεων τραπεζίτες, βιομήχανοι και εφοπλιστές.

 4. Πάλεψε ώστε να σπουδάζουμε και να ζούμε με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας.    

 

Δεν ανεχόμαστε ότι εν έτει 2016, και ενώ η τεχνολογία, η επιστήμη, γενικά τα επιτεύγματα της ανθρωπότητας είναι τεράστια, εμείς θα ζούμε σαν «σύγχρονοι σκλάβοι». Δεν ανεχόμαστε ο τεράστιος πλούτος που παράγεται από τα μυαλά των επιστημόνων και τα χέρια του εργαζόμενου λαού να συγκεντρώνεται σε ελάχιστους «κηφήνες». Σε ρήξη και ανατροπή με κυβερνήσεις-Ε.Ε.-ΔΝΤ για να απολαμβάνουμε εμείς και οι οικογένειες μας τον πλούτο που παράγουμε, για Πανεπιστήμιο στην υπηρεσία του λαού.

Comments are closed.