Η αλληλεγγύη στο λαό της Παλαιστίνης είναι αδιαπραγμάτευτη!

Την τελευταία εβδομάδα γίναμε μάρτυρες των βάρβαρων βομβαρδισμών του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ, στον Παλαιστινιακό λαό, με αποτέλεσμα πάνω από 212 νεκρούς,ανάμεσα τους 61 παιδιά, χιλιάδες τραυματίες. Οι σφαγές και οι βομβαρδισμοί στη Λωρίδα της Γάζας αποτελούν το συμπλήρωμα της ισραηλινής κατοχής, των εποικισμών και του αποκλεισμού που συνεχίζεται εδώ και δεκαετίες με τραγικές συνέπειες για τον Παλαιστινιακό λαό. 

Ενάντια στη συνεχιζόμενη σφαγή του παλαιστινιακού λαού, οι εκλεγμένοι με την Πανσπουδαστική Κ.Σ καταθέσαμε σε όλα τα Διοικητικά Συμβούλια ψηφίσματα αλληλεγγύης στο λαό της Παλαιστίνης και συμμετοχής στη μεγάλη πορεία καταδίκης των βομβαρδισμών και της συνεργασίας της ελληνικής κυβέρνησης με το κράτος του Ισραήλ που διοργάνωσε η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη. 

Η στάση των δυνάμεων ΔΑΠ-ΠΑΣΠ είναι κατάπτυστη καιπροκλητική! 

Η ΔΑΠ καταψήφισε το ψήφισμα επικαλούμενη χωρίς ίχνος ντροπής το “δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα”!! Δεν έλειψαν και στελέχη της ΔΑΠ, που υπερασπίστηκαν ανοιχτά τους δολοφονικούς βομβαρδισμούς, υιοθετώντας την επίσημη γραμμή της κυβέρνησης η οποία δια στόματος Άδωνι Γεωργιάδη έσπευσε να διατυμπανίσει τη στήριξη στο “σύμμαχο κράτος του Ισραήλ”. Αυτή είναι η κατάντια όσων θεωρούν ότι η αξία της ανθρώπινης ζωής  μετρά λιγότερο από τις επιχειρηματικές μπίζνες με το κράτος δολοφόνο. Δε περιμέναμε κάτι διαφορετικό, αφού η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας στα βήματα της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, κάνει τα πάντα για να βαθύνει η στρατηγική συνεργασία του ελληνικού κράτους με το Ισραήλ, οργανώνει συνεκπαιδεύσεις Ελλήνων πιλότων με Ισραηλινούς, δίνει δισεκατομμύρια στην πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ.

Απαράδεκτη ήταν και η στάση της ΠΑΣΠ που, στη Νομική τουΕΚΠΑ, επίσης καταψήφισε με την εξοργιστική πρόφαση πως “η κριτική στην πολιτική του Ισραήλ, αποτελεί αντισημιτισμό(!?!?)“, τοποθέτηση που αποτελεί copy-paste της επίσημης θέσηςτης Ισραηλινής πρεσβείας στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα δεν παρέλειψε να τονίσει πώς “είναι με το ΝΑΤΟ” και άρα “δεν βάζει σε κίνδυνο της συμμαχίες της χώρας”. Το εργατικό – λαϊκό και φοιτητικό κίνημα, διαχρονικά και σταθερά στην πατρίδα μας και σε όλο τον κόσμο, αποτέλεσε ασπίδα υπεράσπισης των εβραϊκών πληθυσμών απέναντι σε διωγμούς, πογκρόμ, θηριωδίες. Σταθερά υπερασπιζόμαστε και μαχόμαστε για να ζουν οι λαοί όλου του κόσμου ειρηνικά. Για αυτούς τους ίδιους λόγους, καταγγέλλουμε την πολιτική της κυβέρνησης του κράτους του Ισραήλ , που έχει οδηγήσει στον αφανισμό και τη γκετοποίηση του λαού της Παλαιστίνης.

Προβληματισμό προκαλεί και η στάση των ΕΑΑΚ. Σε μία σειρά σχολές έκαναν μέρες να τοποθετηθούν σε ένα τόσο επείγον ψήφισμα, ενώ τελικά σε πολλές περιπτώσεις καταψήφιζανλέγοντας ότι “δεν μπορεί ο σύλλογος να θέτει την ανάγκη ύπαρξης ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους και των συνόρων του, γιατί δεν μπορούμε ως φοιτητικοί σύλλογοι να πάρουμε θέση σε τέτοια ζητήματα”. Δεν ξέρουμε αν ο Παλαιστινιακός λαός πρέπει να πάρει την άδεια των ΕΑΑΚ για να διαμορφώσει τις διεκδικήσεις του, πάντως η αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους αποτελεί απόφαση ακόμα και του ΟΗΕ. Ταυτόχρονα καταψήφιζαν τη συμμετοχή στο μεγάλο συλλαλητήριο αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό με απαράδεκτες δικαιολογίες όπως ότι δεν είναι “αντιπολεμικό” (όποιος καταλαβαίνει πώς ένα συλλαλητήριο υπέρ της ειρήνης δεν είναι ενάντια στον πόλεμο, να το εξηγήσει και σε εμάς) ή λέγοντας ότι “είναι κομματικό”.

Μπροστά σε τόσο σοβαρά ζητήματα η στάση του καθενός πρέπει να αποτελεί κριτήριο. Κάθε φοιτητής που αγωνιά για τα βάσανα του γειτονικού μας λαού, που αισθάνεται φρίκη με τις τελευταίες εξελίξεις, πρέπει να κάνει στην άκρη δυνάμεις που προκειμένου να υποστηρίξουν την πολιτική της κυβέρνησης φτάνουν στο σημείο να δικαιολογούν μέχρι και εγκλήματα πολέμου, αλλά και δυνάμεις που αντικειμενικά βάζουν εμπόδια στην οργάνωση του αγώνα μας.