Συνεχίζουμε στο δρόμο της σύγκρουσης με τα μονοπώλια και την ΕΕ

Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική κεφαλαίου–κυβέρνησης–ΕΕ. Οργανώνουμε την πάλη σε κάθε έτος και σχολή, πανελλαδικά.

Συμμετέχουμε στον τριήμερο εορτασμό του Πολυτεχνείου 15-17 Νοεμβρίου και στην αντιιμπεριαλιστική πορεία στις 17 Νοέμβρη προς την Αμερικάνικη Πρεσβεία.

Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες φοιτητές που συμμετείχαν στις μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη την χώρα, τους εργαζόμενους σπουδαστές που απέργησαν.

40 χρόνια μετά την εξέγερση του Νοέμβρη…

…από τις μέρες που φοιτητές και μεγάλο τμήμα του λαού και της νεολαίας συγκρούστηκαν με  τη χούντα των συνταγματαρχών που υπεράσπιζε τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών, βγάζουμε συμπεράσματα: Ο λαός και η νεολαία δεν μπορούν να μένουν θεατές στη σφαγή τους. Με την αποφασιστική, οργανωμένη δράση τους μπορούν να βάλουν τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις, να επιβάλουν το δίκιο τους με τη δική τους δύναμη, χωρίς να περιμένουν σωτήρες.

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου εξελίχτηκε σε μια αποφασιστική, αιματηρή σύγκρουση με τη στρατιωτικοφασιστική δικτατορία. Ήταν από τις κορυφαίες στιγμές της αντιδικτατορικής πάλης, της πάλης κατά του ιμπεριαλισμού, κατά των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ. Είχε προηγηθεί συνειδητή προεργασία, η πολύχρονη αντίσταση, η παράνομη δουλειά, πολλές θυσίες από αγωνιστές που δε δείλιασαν μπροστά σε δυσκολίες και βασανιστήρια.

Η δικτατορία, ήταν ένα καθεστώς τρόμου με εξορίες, βασανιστήρια, φυλακές, εκτελέσεις. Όμως όλη η 7χρονη αντιδικτατορική πάλη του λαού, ο  ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου απέδειξαν πως κανένας αντιδραστικός μηχανισμός όσο κι αν εμφανίζεται παντοδύναμος και αιώνιος, δεν μπορεί να αναμετρηθεί με την υπεροχή του οργανωμένου εργατικού-λαϊκού κινήματος.

Ο λαός και η νεολαία τότε ξεπέρασαν όχι μόνο το φόβο και την τρομοκρατία αλλά έκαναν πέρα και τις αυταπάτες ότι η χούντα θα εκδημοκρατιστεί με το «πείραμα Μαρκεζίνη» όπως έλεγαν κάποιοι λίγο καιρό πριν την εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου σήμανε την αρχή του τέλους για τη χούντα. Η μορφή άσκησης της εξουσίας το 1974 άλλαξε, η εξουσία όμως παρέμεινε στα χέρια των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των μεγαλοεπιχειρηματιών. Όσες κυβερνήσεις αναδείχτηκαν από τότε μέχρι και σήμερα αυτούς και τα κέρδη τους υπηρετούν. Γι’ αυτό σήμερα…

Ο δικός μας Νοέμβρης είναι η συνέχεια της οργάνωσης για ρήξη και ανατροπή

…με την κυβέρνηση, την ΕΕ, τα μονοπώλια. Για να παρεμποδίσουμε το τσάκισμα της ζωής και του μέλλοντός μας. Για την συνολική ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Οι ανάγκες μας για δωρεάν σπουδές, για μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς και δικαιώματα, για δωρεάν Υγεία, ξεκούραση κι ασφάλεια για το μέλλον, η ανάγκη του λαού μας για επιστήμη και έρευνα προς όφελός του, δεν χωράνε στα πλαίσια της ΕΕ και της κυριαρχίας των μονοπωλίων.

Κρατάμε ψηλά το κεφάλι! Λαός και νεολαία φοβισμένοι σημαίνει θυσίες χωρίς τέλος. Αντίθετα κανένας μηχανισμός, καμιά εξουσία, όσο ισχυρή και αν φαίνεται, δεν μπορεί να υποτάξει και να νικήσει έναν αποφασισμένο και οργανωμένο λαό.

Κάνουμε στην άκρη τις φωνές της υποταγής και της ενσωμάτωσης που μιλούν για καλύτερη διαπραγμάτευση με τους δυνάστες του λαού. Είναι αυταπάτη ότι με άλλους καλύτερους διαχειριστές χωρίς και αυτοί να συγκρουστούν με την ΕΕ και τα μονοπώλια, θα ζήσουμε καλύτερα, θα γίνει η ευρωπαϊκή λυκοσυμμαχία «αρνάκι».

Η πάλη για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες του λαού πρέπει να είναι στοιχείο της πάλης ενάντια στην πολιτική που διαλύει κάθε δικαίωμα για τα συμφέροντα των μονοπωλίων και της εξουσίας τους. Η καταστολή, τα ΜΑΤ που επεμβαίνουν όπου αναπτύσσεται αγώνας, οι επιστρατεύσεις, οι διώξεις συνδικαλιστών και απεργιών, οι εισαγγελείς στα πανεπιστήμια, η κατάργηση του ασύλου, η αξιοποίηση (είτε με «άπλωμα» είτε με «μάζεμα») των ναζιστών της Χρυσής Αυγής και οι προβοκατόρικες ενέργειες που στρέφονται ενάντια στο λαϊκό κίνημα, γίνονται ακριβώς για να περνά σαν οδοστρωτήρας η αντιλαϊκή πολιτική.

Η κατάσταση στις σχολές είναι εκρηκτική! Δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια!

Ούτε ευρώ για σίτιση – στέγαση – μετακινήσεις – βιβλία – αναλώσιμα. Δεν θα βάλουμε πιο βαθειά το χέρι στην τσέπη. 150.000 φοιτητές μένουν χωρίς επίδομα θέρμανσης, οι εστίες βάζουν νοίκια, αφήνονται να ρημάζουν, τα δωμάτια δεν αρκούν ούτε για ζήτω, λέσχες σίτισης κλείνουν. Τώρα πρέπει να διεκδικήσουμε η περιουσία των ιδρυμάτων να αξιοποιηθεί για την δημιουργία νέων εστιών στην ευθύνη του κράτους χωρίς ιδιώτες, νοίκια. Για τους φοιτητές που έκαναν αίτηση και δεν πήραν δωμάτιο να νοικιαστούν δωμάτια σε ξενοδοχεία. Επίδομα ενοικίου και θέρμανσης σε όσους σπουδάζουν μακριά από τις πόλεις τους.

Να δοθούν τώρα λεφτά από τον κρατικό προϋπολογισμό για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ στο ύψος των αναγκών. Να ακυρωθούν τα σχέδια του υπουργείου για μειώσεις κατά 28% στις δαπάνες για την παιδεία. Όχι στο ξεπούλημα της περιουσίας των ιδρυμάτων!

Κανένας σπουδαστής των ΤΕΙ έξω από εργαστήριο και θεωρία. Πρόσληψη μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού, που να καλύπτει όλο το πρόγραμμα σπουδών.

Δεν θα περάσει η ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας, η μετατροπή των ΑΕΙ-ΤΕΙ σε επιχειρήσεις που θα πουλάνε υποβαθμισμένη γνώση στους φοιτητές-πελάτες. Κατάργηση του νόμου πλαίσιο και του σχεδίου «Αθηνά». Έξω οι επιχειρήσεις από τις σχολές και την έρευνα.

Το μέλλον μας δεν είναι οι ουρές της ανεργίας και η κακοπληρωμένη δουλειά! Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Κατάργηση της Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου που καθορίζει μισθό 429 ευρώ για τους νέους κάτω των 25 χρονών. Μέτρα στήριξης των εργαζόμενων φοιτητών και των ανέργων.

Να παρθούν πίσω οι απολύσεις και οι διώξεις ενάντια στους εργαζόμενους στα πανεπιστήμια.

Διδασκόμαστε! Έχουμε τη δύναμη να τους ανατρέψουμε!        

Ο ρόλος που έπαιξε το φοιτητικό κίνημα στην πάλη ενάντια στη χούντα ήταν αποτέλεσμα προηγούμενων προσπαθειών οργάνωσης, της ίδρυσης της ΑΝΤΙ-ΕΦΕΕ γιατί το πανελλαδικό όργανο των φοιτητών (ΕΦΕΕ) ήταν διορισμένο από τη χούντα, της προσπάθειας για τη δημιουργία αγωνιστικών συλλόγων και άλλων. Η ανάπτυξη του φοιτητικού κινήματος πριν την εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν άμεσα συνδεδεμένη με την ανάπτυξη του εργατικού – λαϊκού κινήματος.

Οργανώνουμε τον αγώνα μας μαζί με τους εργάτες και το λαό, φουντώνουμε το μεγάλο λαϊκό ποτάμι που θα σαρώσει τα μέτρα και την αντιλαϊκή πολιτική.

Ζωντανεύουμε τους συλλόγους μας. Οργωνόμαστε σε κάθε έτος, εξάμηνο. Οργάνωση σημαίνει αντοχή, σημαίνει συνέχεια γιατί ο αγώνας για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής δεν μπορεί να είναι «φούσκωμα και ξεφούσκωμα», δεν είναι έργο μιας πράξης, μιας απεργίας ή μιας διαδήλωσης.

Συμμετέχουμε στην 5η πανελλαδική συνάντηση του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών την 1η Δεκέμβρη μαζί με δεκάδες φοιτητικούς-σπουδαστικούς συλλόγους, επιτροπές αγώνα και επιτροπές ετών από όλη την Ελλάδα.

 

Comments are closed.